LXVI.
“NO! HINDI AKO papayag, Tin. Diyan ka na. ’Wag mo akong kausapin!” sabi ni Ice. Makikita sa mga mata niya ang kaba.
Muling nilingon ni Ice ang anak niya na nakahawak sa kamay niya. Binatawan na rin niya ang kamay ng asawa at nagpokus na lang siya sa kaniyang anak. Gusto lang niya iwasan ang sinabi ng asawa. Sa ngayon, magpopokus na muna siya sa anak niya na nagawa na siyang pansinin. Kahit paano, ikinagagalik niya na nangyari iyon. Iyon din naman ang isa sa ipinagdasal niya.
Umupo sa sahig si Ice at tinabihan ang anak. Habang naglalaro ito ay nakatitig lang siya sa mukha nito. Napangiti naman siya nang mapagtanto na matitigan na niya ito nang ganoon kalapit. Mas masasabi niya na magkamukhang-magkamukha talaga sila. Para sa kaniya, para silang ipinagbiyak na bunga.
“Cold, narinig
