XXXII

2729 Words

XXXII. NAPATAYO SI KIRSTEN sa kandungan ni Ice at hinanap ang kaibigang si Lorraine. Nagsitayuan na ang mga balahibo niya nang nananatiling magsalita si Rose Mario. Kung alam niya lang sana na hindi pa pala sinabi ng mga ito ang tungkol sa bata ay hindi sana siya nagtanong pa. Bumigat na naman ang pakiramdam niya, nadagdagan lang ang iniisip niya. “Lorraine!” sigaw ni Kirsten. Napalingon si Lorraine rito nang may pagtataka ang mukha. Pagdating ni Kirsten sa harapan ng kaibigan, agad siyang humingi ng patawad dito. “Lorraine, I’m so sorry. Hindi ko sinasadya,” naluluhang sabi ni Kirsten. Ang bilis na ng t***k ng puso niya. “W-Wait. . . si Kuya ba iyong nandoon?” Sinilip ni Lorraine ang loob. “OMG! Anong ginagawa niya roon?” “Iyon na nga ang problema, Lorraine. Habang umiinom sila, nap

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD