ตื่นขึ้นมาอีกทีฟ้าก็มืดแล้ว รู้สึกดีขึ้นมาหน่อยนึง เมื่อลืมตาขึ้นพี่เอิ๊กก็นอนอยู่ข้าง ๆ ฉันลุกขึ้นนั่ง เขาที่กดโทรศัพท์อยู่จึงหันมามอง
“เป็นไงบ้าง ไปหาหมอดีไหม” มือเขาแตะที่หน้าผากฉัน
“เบลดีขึ้นแล้ว กี่โมงแล้วคะ”
“สามทุ่มกว่า หิวไหมครับ”
“ดาวเหนือเป็นยังไงบ้างคะ” พูดพลางคว้าโทรศัพท์ขึ้นมากดดูว่าเพื่อนได้ติดต่อมาไหม
“แย่ทั้งสองคน ต้องเลิกกัน เพราะไม่ว่ายังไงดาวเหนือก็ไม่เอาไอ้ลมอยู่แล้ว ไอ้ลมต้องรับผิดทางนั้น”
“อยากไปหาดาว”
“ไม่ต้องห่วง ไอ้เบนซ์ไปส่งน้องดาวที่บ้าน น้องดาวอยากจะกลับบ้าน”
“...”
“เราน่ะรักษาร่างกายให้หายก่อน อย่าดื้อ”
“งั้นแปลว่าพี่เบนซ์ไม่อยู่บ้านเหรอคะ”
“อื้ม พากันไปอยู่เป็นเพื่อนไอ้ลม”
“ทำไมพี่เอิ๊กไม่ไป”
“พี่แวะไปมาแป๊บเดียว เบลไม่สบายอยู่ต้องอยู่เป็นเพื่อนเบลครับ”
“เวลาแบบนี้เบลไม่น่าป่วยเลย”
“เรื่องป่วยห้ามกันได้ที่ไหน ไม่คิดมากนะ” มือเขาลูบที่หัวฉันอย่าง
