รักสุดใจนายหมอนวด

ห้องเช่า

เมื่อทุกอย่างสงบลง หลายอย่างก็เริ่มเข้าที่ ในที่สุดต้นก็ได้ห้องเช่า แต่อยู่ไกลพอสมควร ไม่สามารถเดินทางด้วยเท้าได้ ซึ่งก็ไม่ใช่ปัญหาสามารถขึ้นรถรับจ้างไปมาสะดวก ก่อนหน้านี้ต้นก็มีรถมอเตอร์ไซค์ แต่ได้ขายเพื่อนำเงินมาช่วยปรัชญ์ ในหลายๆเรื่อง

ย้ายห้องครั้งนี้ได้คิมโยฮัน เป็นหัวเรี่ยวหัวแรงช่วยย้าย ส่วนตอนค่ำมีริโอ้ แทซอง เพื่อนของคิมโยฮันมาสมทบ ซึ่งทุกอย่างเสร็จเรียบร้อยแล้ว

"เสียดายจังมาไม่ทัน เสร็จพอดีเลย"ริโอ้พูดติดตลก

"มาช้าดีกว่าไม่มา แค่มาก็ดีใจมากแล้ว"ต้นไม่ได้หันมองริโอ้ แต่มองคนข้างๆที่ยืนงง

"อ๋อ ผมลืมแนะนำ นี่แทซอง เพื่อนผมเอง พอดีเมื่อเช้าผมพาไปนวดได้คิวปัน ผมเลยได้นั่งคุยกับริโอ้ เรื่องของต้น ผมเป็นห่วงเลยไปหาต้นที่ห้อง"คิมโยฮันแนะนำและอธิบายเหตุการณ์เมื่อเช้า

"ส่วนนี่ ต้น"ต้นยิ้มให้แทซอง

แทซองยื่นมือเพื่อจะจับมือกับต้น เป็นการแสดงไมตรีจิต

"ไม่ต้องจับมือกันก็ได้"คิมโยฮันหึง

"นี่แน่"ริโอ้ตีมือแทซอง

"ตีทำไมผมเจ็บ นี่ไงแฟนเพื่อนยังจะจับมืออีก"

"อ๋อ คนนี้เองที่โยฮันบอกว่าชอบ กำลังจีบอยู่ " แทซองพูดอย่างซื่อ

"ฮึ ฮึ"ริโอ้แอบหัวเราะ

"จริงมั้ยโยฮัน"ริโอ้ก็ถาม

"จริง"

คิมโยฮันมองตาของต้น ส่วนต้นหลบตาและเฉไฉ พูดเรื่องอื่น

"ริโอ้รู้ได้ไง ว่าปรัชญ์มาห้องต้น"ต้นถาม

"ไม่รู้หรอกว่าปรัชญ์จะมา แต่ปันแอบได้ยินไอ้สามหน่อ พูดถึงปรัชญ์อยู่แถวนี้แหล่ะไม่ได้ไปไหน"สามหน่อที่ริโอ้เรียกก็คือหมอนวดขี้อิจฉาในร้าน

"รู้มั้ยไอ้สามหน่อรู้ได้ไงว่าปรัชญ์อยู่ที่ชียงใหม่"

"ไม่รู้"

"เดี๋ยวจะบอกให้ ปรัชญ์มันไปอยู่กับพี่นนท์ แล้วพี่นนท์ก็เป็นเพื่อนไอ้สามหน่อไง " นนท์คือหมอวิ่งร้านป้าทองคำ ที่ชอบบลัฟต้นเป็นประจำ

"อ๋อ"ต้นเข้าใจแล้ว ปรัชญ์ได้ที่เกาะใหม่คือพี่นนท์

"เรามีปันเป็นสายลับไง รู้ทุกเรื่องขอให้ถาม ไม่รู้ก็ตามสืบให้นะ"

"แล้วปันไปไหนล่ะ ทำไมไม่มาด้วย"ต้นถาม

"รายนั้นติดหนังฮอลีวู๊ดรีบไปดูเน็ตฟลิก"

"อ๋อ ใช่ เอ้า แล้วมากับแทซองได้ไง"ต้นท่าทีสงสัย

ริโอ้เบ้ปากไปทางคิมโยฮัน

"โยฮันให้รับมา"ริโอ้พูดขึ้น

"คุยอะไรกัน ผมอยากมีส่วนร่วมด้วย"คิมโยฮันอยากรู้จริงๆว่าทั้งสองคุยอะไรกัน เพราะเขาฟังภาษาไทยไม่ออกเลย

"ก็คุยเรื่องเมื่อเช้าที่ผมให้โยฮันไปดูต้นให้หน่อยไง แล้วเกิดเรื่องขึ้นจริงๆ "

"ก็ดีนะ ตอนนี้คะแนนผมนำจางเจี่ยหรือยัง"คิมโยฮันหันหน้าไปถามต้น

"อุ้ย นำแล้ว"ริโอ้ชิงพูดก่อน

ต้นไม่พูดอะไรต่อ เพราะไม่รู้ว่าจะพูดอะไรจริงๆได้แต่นิ่ง และคิดขึ้นได้ว่า ไม่ได้บอกจางเจี่ยว่าย้ายห้องแล้ว

"ต้นกำลังคิดอะไร"คิมโยฮันถาม

"จะคิดอะไร ก็คิดว่า โยฮันคือฮีโร่"ริโอ้เน้นย้ำ เพราะเชียร์คิมโยฮันขาดใจ

"คำก็โยฮันสองคำก็โยฮัน แอบคิดอะไรกับโยฮันหรือเปล่า หรือจะเปลื่ยนรสนิยม"ต้นพูดเป็นภาษาไทย

"เจอครั้งแรกแอบคิดนะ พอรู้ว่าเหมือนกัน ก็ไม่สนตอนนี้เพื่อนโยฮันสเป็คเลยเฮ้ย"ริโอ้อมยิ้ม

"ถึงว่ามาด้วยกัน แทนที่จะมากับปัน"

"โอ้ย รายนั้นเขาไม่ชอบคนเอเซีย ชอบฝรั่ง ชอบมากด้วย"ริโอ้พูดใส่อารมณ์เกินพิกัด

"ขอให้โชคดีกับคนนี้นะ"ต้นอวยพร

"ดีอยู่แล้ว กำลังจะพาไปเที่ยวอยู่ ร้านประจำของเราไงไปมั้ย"

"ไม่ไปหรอก พึ่งไปเมื่อคืน เกิดเรื่องเลย"ต้นถอนหายใจ

"ตามใจ หรือว่าอยากจะอยู่กับโยฮันกันสองคน"

"บ้า "

"อ่ะ เดี๋ยวเปิดโอกาสให้ จะไปกันแล้วนะ เดี๋ยวร้านปิด บ่าย ทุกๆคน"

ริโอ้จับมือแทซอง ส่วนแทซองก็เดินตามต้อยๆ ยังกับเด็กน้อย

ในระหว่างที่ต้นกับริโอ้คุยกัน ส่วนคิมโยฮันกับแทซองก็คุยกัน ในเรื่องเดียวกันกับต้นและริโอ้ พอทั้งสองเดินจากห้องพักไปแล้ว คิมโยฮันเลยหันมาคุยกับต้น

"เหมาะกันดีนะคู่นี้ ไม่มีอุปสรรค เหมือนผม"

"อื้อ"ต้นพยักหน้า

"ไม่ต้องมาเงียบเลย คืนนี้ผมจะนอนนี้ กลับห้องไม่ไหวแล้ว ปวดหลัง ปวดเอว ปวดแขน "

"ปวดมากมั้ย"ต้นถามด้วยความเป็นห่วง

"ปวดมากเลย นวดให้ผมด้วยนะ ไม่ต้องกลัวผมจะทำอะไรหรอก"

"ใครเขากลัวล่ะ"

"อื้อ คนเก่ง "

คิมโยฮันรู้สึกปวดเมื่อยจริงๆ เขาจึงเอนตัวลงนอนบนเตียง

"นอนดีๆเดี๋ยวต้นนวดให้"

คิมโยฮันเลยขยับตัวไปตรงกลางเตียง แล้วนอนคว่ำตามคำสั่งของต้น แต่คิมโยฮันต้องแปลกใจ เมื่อต้นไม่ได้นวดแต่เหยียบขาของเขาแทน

"ต้นเหยียบขาผมทำไม"

"เหยียบให้เส้นคลาย เดี๋ยวก็หาย ใจเย็นๆ"สาเหตุที่ต้นเหยียบคิมโยฮันนั้น เป็นเพราะรู้สึกล้าจากการย้ายห้องทั้งวัน แท่บหมดแรงต้นจึงผ่อนแรงเหยียบนำร่องไปก่อน

"เจ็บมั้ย"

"ไหวอยู่ แต่มันดีมากเลย ถึงใจดี"

ต้นเริ่มเหยียบจากปลายเท้าขึ้นมาเรื่อย จนถึงต้นขาและสลับไปอีกข้าง จากนั้นเหยียบที่ก้นตรงสลักเพชร คิมโยฮันถึงกับซี๊ดปาก เพราะเจ็บและเสียวแป๊ดเลย

"โอ๊ย! เจ็บมากเลย"คิมโยฮันร้องเสียงหลง

"โอเค พอแล้ว" ต้นหยุดเหยียบและมานั่งคุกเข่าข้างลำตัว และใช้ศอกกลิ้งมากลิ้งไปบนหลัง ทั้งสองข้างซ้ายและขวา

"ดีขึ้นมากเลย"คิมโยฮันพูดจากใจจริง

"ถ้างั้นนอนหงายเลย เดี๋ยวนวดแขนให้"

คิมโยฮันก็ว่าง่าย ทำตามทุกอย่างที่ต้นบอก เมื่อนอนหงายแล้วต้นจึงใช้มือ และนิ้วโป้กดที่แขนและไล่ตามเส้นรวมทั้งกล้ามเนื้อ คิมโยฮันรู้สึกผ่อนคลายอย่างมาก จึงทำให้รู้สึกง่วงนอน พยายามข่มตาไม่ให้หลับ แต่ก็ห้ามไม่ได้ สุดท้ายก็หลับสนิท

เมื่อคิมโยฮันหลับต้นจึงหยุดนวด และหาผ้ามาห่มให้คิมโยฮัน ต้นยืนมองใบหน้าอันหล่อเหลา กับนิสัยที่แสนดี ต้นซึ้งน้ำใจคิมโยฮันในตอนเช้าที่เกิดเรื่อง และวันนี้ทั้งวันที่คอยช่วยย้ายห้อง ต้นจึงปล่อยให้โยฮันนอนตามสบาย เพราะดูท่าทางจะเหนื่อยมาก

ในขณะที่ต้นกำลังยืนมองคิมโยฮัน เสียงโทรไลน์ในโทรศัพท์มือถือก็ดังขึ้น ต้นจึงรีบจึงลุกขึ้นรับทันที ซึ่งก็ไม่ใช่ใครอื่นจางเจี่ยนั่นเอง ต้นหันไปมองคิมโยฮันชั่วครู่ แล้วเดินออกไปนอกห้อง

"ฮัลโหล"

"ต้นอยู่ไหน ทำไมย้ายห้องไม่บอกผม ถ้าผมไม่มาหาต้นที่ห้องก็คงไม่รู้ ผมไปถามเจ้าของห้อง เขาไปบอกว่าต้นย้ายออกมากลางวัน"

"ขอโทษด้วยนะ ต้นลืมบอก"ต้นลืมจริงๆ เพราะมันมีหลายเหตุการณ์ที่ต้องคิด และรีบทำอย่างเร่งด่วน"

"ขอโทษทำไม ผมไม่โกรธต้นหรอก แค่น้อยใจมาก เพราะคนแถวห้องต้นบอกว่า มีหนุ่มเกาหลีช่วยต้นย้ายห้อง"

"คือ ต้น"

"ต้นไม่ต้องพูดอะไร ให้ผมพูดคนเดียว ผมโทรมาแค่จะบอกว่า พรุ่งนี้ผมจะกลับประเทศจีนแล้ว อยู่ไปก็ไม่มีคนรัก ไม่มีคนให้คิดถึง แค่นี้นะ ไม่ต้องโทรมานะ ต้นไม่รับหรอก บ่าย"

ต้นมึนงงและสับสนมาก ยิ่งเจอคำพูดของจางเจี่ย ยิ่งรู้สึกผิดที่ไม่ได้บอก แต่ต้นก็ไม่ได้ตั้งใจที่จะลืม ต้นถอนหายใจอยู่หลายครั้ง เพราะกังวลใจเรื่องจางเจี่ย แต่ต้นก็ไม่กล้าโทรกลับ คิดว่าพรุ่งงนี้ค่อยโทรหาแต่เช้าก็แล้วกัน ต้นจึงเข้าไปในห้องและรีบอาบน้ำ เพราะเหนียวเนื้อเหนียวตัว

พอต้นออกมาจากห้องน้ำ เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นอีกครั้ง ต้นจึงรีบไปรับ ซึ่งก็ไม่ใช่ใครอีกนอกจากจางเจี่ย

"ฮัลโหล"

"ทำไมต้นไมโทรหาผม ไม่คิดจะง้อเลยหรอ"

"ต้นกะว่าจะโทรหาตอนเช้า ก็จางเจี่ยบอกไม่ให้โทรนี่"

"ผมบอกอะไรไม่ต้องทำตามก็ได้"

"ต้น ไม่รู้นี่"

"ไม่เป็นไร แต่ที่ผมโทรมามีเรื่องจะถาม"

"เรื่องอะไร"

"ต้นรักผมมั้ย ผมจะได้ตัดสินใจถูกว่าจะอยู่ที่ไทยต่อหรือกลับประเทศจีน"

ต้นเงียบพูดไม่ออก คิดคำพูดไม่ทันเมื่อจางเจี่ยใส่ไม่ยั้ง พูดจนแท่บไม่ได้หายใจ

"ทำไมเงียบไป ไม่รักผมเลยเหรอ ซักหนึ่งเปอร์เซ็นต์พอได้มั้ย"

ต้นนิ่งไปชั่วครู่ แต่ถ้าหนึ่งเปอร์เซ็นต์ถือว่าน้อยไป ในความรู้สึกของต้นที่มีต่อจางเจี่ยมากกว่าหนึ่งแน่นอน

"ถึงซิ"

"ถ้าถึงหนึ่งเปอร์เซ็นต์ ผมก็จะไม่กลับประเทศจีน เพราะยังมีหวังจะเพิ่มเป็นร้อย"

"อ้าว"

"ไม่ต้องอ้าว ต้นรักผมหนึ่งเปอร์เซ็นต์เองนี่ ตรงโจทย์ที่ผมตั้งไว้ เป็นอันว่า พรุ่งนี้ต้นพาผมไปดูห้องด้วยนะ"

"ฮือ"

ไม่รบกวนแล้วแค่นี้นะ หลับฝันคิดถึงจางเจี๋ยคนเดียวพอ"

ต้นกดวางโทรศัพท์ ยืนครุ่นคิดถึงจางเจี่ย คำนวณความรู้สึกอีกครั้ง ซึ่งก็เหมือนเดิม หวั่นไหวกับจางเจี่ย แต่ยังไม่ถึงขั้นรัก

เมื่อต้นเคลียร์งานภายในห้องเสร็จเรียบร้อย และเริ่มรู้สึกง่วงนอน เขาจึงขึ้นไปนอนบนเตียง ซึ่งมีคิมโยฮันนอนสลบสไลอยู่ ตอนแรกกะจะไม่ปลุก แต่ด้วยมีเหงื่อท่วมทั้งตัวมาตลอดวัน ต้นจึงตัดสินใจปลุกเพื่อให้ไปอาบน้ำ

"โยฮัน ตื่น"

"ฮึ" คิมโยฮันลืมตาขึ้นอย่างช้าๆ

"มีอะไรเหรอ"

"ไปอาบน้ำได้แล้ว"

"ไม่อยากอาบน้ำเลย"

"ถ้าไม่อาบน้ำ ต้นไม้ให้นอนนะ"

"ก็ได้" คิมโยฮันค่อยๆลุกขึ้น ส่วนต้นนั้นได้นำผ้าเช็ดตัวมาพาดไว้ที่เก้าอี้ พร้อมเสื้อกับกางเกงให้คิมโยฮันใส่

คิมโยฮันใช้เวลาอาบน้ำไม่นานนักก็อกมา โดยมีผ้าช็ดตัวผืนเดียวพันกาย เผยเห็นแผ่นอกขาวใสบึกบึน

คิมโยฮันไม่ได้ใสเสื้อเพราะเล็กไป ใส่แต่กางเกงขาสั้นที่แทบปริ

"วันหลังผมจะซื้อเสื้อผ้ามาทิ้งไว้ เผื่อมาห้องต้นจะได้มีเสื้อผ้าใส่ ดูซิกางเล็กมากใส่แล้วผมเริ่มอาย"ความจริงคิมโยฮันไม่ได้อาย เขาออกจะภูมิใจในรูปร่างของตัวเองด้วยซ้ำ ชอบโชว์ลงโซเซียลอยูเป็นนิจ

"ใครบอกจะให้มาอีก"ต้นเย้าแหย่ แต่จริงจัง

"ใจผมมันบอกให้มา"

"แล้วแต่โยฮันก็แล้วกัน ต้นง่วงนอนแล้ว ขอตัวนอนก่อน"

ต้นจึงขยับตัวให้มีพื้นที่ว่าง จนเขาอยู่ริมสุดจนติดผนัง ส่วนคิมโยฮันที่ใส่กางเกงออกจะคับหน่อย จึงเผยเห็นบางส่วนชัดเจน จะขยับตัวขึ้นเตียงก็ลำบากพอสมควร

เมื่อคิมโยฮันขึ้นมาบนเตียง ก็เริ่มขยับร่างเข้าไปหาต้นทีละนิด ท้ายที่สุดจนชิดติดตัวต้น เขาขยับหน้าจนริมฝีปากติดแก้ม ส่วนมือก็โอบกอดรัดต้นไว้แน่น คิมโยฮันค่อยยกศีรษะมาบรรจงประกบริมฝีปากต้น แต่แล้วต้นก็ขยับหลีกหนี ด้วยใจที่เต้นระทึกไม่เป็นจังหวะ

ส่วนคิมโยฮันไม่ยอม ขยับใบหน้าตามาติด พร้อมที่จะจุดติดไฟอันเร่าร้อน

"ต้นง่วงนอนแล้ว"ส่วนหนึ่งง่วงนอนก็จริง แต่ใจหนึ่งยังไม่อยากรับความรักจากคิมโยฮัน ซึ่งต้นก็ไม่ทราบว่าสาเหตุใด

คิมโยฮันยังไม่ยอมแพ้ รุกหนักขึ้นเพราะพร้อมสู้ เขาจึงเปลื่ยนจากโอบกอด ใช้มือล่วงล้ำบั้นท้าย ต้นจึงจับมือคิมโยฮันออก

"ต้นง่วงมากเลย"ต้นพูดซ้ำครั้งที่สอง ถึงจะรู้ว่าคิมโยฮันประสบการณ์สูง พร้อมมอบความสุขให้ แต่ต้นก็ยังไม่ต้องการในช่วงเวลานี้

"ก็ได้ รอต้นพร้อมกว่านี้"คิมโยฮันถอยห่างออกจากต้น แต่ก็ยังมิวายต่อรอง

"ผมขอนอนกอดต้นได้มั้ย"

"ฮือ ก็ได้"ถึงต้นจะรู้สึกไม่ค่อยดี ดูเหมือนตัวเองช่างไร้ค่า มีแต่คนอยากสัมผัสเรือนร่าง ตั้งแต่ตอนเช้ากับจางเจี่ย ที่ไม่ค่อยเป็นงาน พอเริ่มสายก็ปรัชญ์แฟนเก่า ที่คุ้นเคย ณ ตอนนี้ก็คิมโยฮัน หนุ่มประสบการณ์สูง

ต้นรู้สึกอับอายใจตัวเองถึงที่สุด แต่ก่อนกับปรัชญ์ในฐานะแฟนคนเดียว จึงไร้มลทิน แต่ปัจจุบันมีทั้งสอง ที่ผลัดกันล่วงล้ำร่างกายต้น มันจึงทำให้ต้นชักไม่แน่ใจ ทั้งจางเจี่ยและคิมโยฮัน รักเขาจริงหรือแค่อยากเชยชมเรือนร่างของเขา

"ผมขอแค่กอดก็พอ " คิมโยฮันขยับหน้าซุกที่ซอกคอแล้วหลับตา พลางคิดไปว่าต้นยังรักเขาไม่มากพอ หรือมีใจให้คนอื่น ก็เห็นมีแต่จางเจี๋ย ถึงกระนั้นคิมโยฮันก็ไม่ยอมแพ้เด็ดขาด เขาจะมัดใจต้นให้ได้ คิมโยฮันจึงตั้งปณิธานไว้อย่างแน่วแน่

ในเมื่อทั้งสองไม่ได้ล่วงล้ำทางกายจนเกินงาม พร้อมกับอ่อนเพลียจากการย้ายห้อง จึงทำให้ต้นและคิมโยฮันหลับอย่างง่ายดาย ท่ามกลางแสงไฟที่สลัวๆ