The Prince's Lover (BL)

Chapter 9: Nickolai

Nagising ako kinabukasan na may nararamdaman pa ring sakit sa aking buong katawan lalo na sa dalawang pribadong bahagi ko. Napamura ako para kay Viktor. Mabuti na lang at Hindi niya ako pinuwersa kagabi dahil tiyak na hindi na sana ako makakabangon ngayong araw na ito.

Bumangon ako at sumandal sa padded headboard ng higaan ko. Lubjang napakabilis ng mga pangyayari sa buhay ko nitong lang nakaraang tatlong araw. Maging ako ay hindi nag-akala na aalis ako ng Russia na may girl friend at babalik na ng may boyfriend. What's worse, nalaman ko pa ang ginawa nilang dalawa na pananraidor sa akin.

That gave me another reason to think things over between what's happening between me and Viktor. How could I get to be intimate with him after knowing that he bedded my girlfriend. Uh, correction. Ex-girlfriend ko na pala siya ngayon. I think after having another ex-girlfriend, it's to have an ex-boyfriend, too.

Pagkaraan ng ilang sandaling pag-iisip ay tumayo na ako nang tuluyan. Napangiwi pa ako sa pagtibok ng kirot sa dalawang bahagi ko. So this is how it feels like to be devirgined on both sides. It felt like hell. Mabuti na lang talaga at lalaki ako. I took a quick shower dahil nang sulyapan ko ang wall clock kanina, it's already past ten in the morning. Baka kapag nagtagal pa ako sa kama ay pasukin na ako ni Viktor.

"Good morning."

Napalingon ako sa nagsalita. It was Pavel. Nagdikit ang mga kilay ko. It seems to me that he's waiting for me. Madalas naman akong late bumangon lalo na kung walang pasok sa university ngunit hindi niya ako hinihintay na magising nang ganito. But looking at him now, nababasa kong may pag-aalala sa kanyang mukha.

"Good morning, where's the others?" tanong ko sa kanya.

"Jethro went at the mall to meet some friends while Viktor was called by his uncle."

Tumango ako sa kanya. At para maiwasan Ang pag-aaral na ginagawa niya sa akin sa pamamagitan ng mga mata niya ay nilampasan ko na siya at nagtungo sa kitchen. Wala kaming maid dito kaya kanya-kanya kaming asikaso ng mga pagkain namin kung Hindi kami nagpapa-deliver. Gutom na ako at mas magugutom pa kung magpapa-deliver ako ng pagkain ko kaya nagdesisyon akong magluto na lang.

"Huwag ka nang magluto," utos ni Pavel nang makita inihahanda ko na ang mga gagamitin ko. Nagtatanong ang mga matang lumingon ako sa kanya.

"I cooked," simpleng sabi niya at sa pagkakataong ito ay nakangiti na siya sa akin. Tumango ako at ngumiti sa kanya.

Hinayaan ko siyang kunin sa fridge ang pagkaing sinasabi niya. Siya na rin ang nagpainit sa mga ito sa microwave.

Among my friends, sila talaga ni Azyra ang maasikaso sa amin ni Jethro. They treat us as their younger siblings. Kulang na lang ay i-baby nila kami. Unlike Viktor who only thinks of himself when the four of us are together. Mas naging kapatid pa sila sa akin kesa sa tunay na Kuya ko.

"Would you mind me joining you? Konti lang ang nakain ko kanina. Kaharap ko Kasi iyong pangit na mukha ni Viktor," pagbibiro niya na matagumpay namang nakapagpangiti sa akin.

"Ako nga ang nakikikain sa niluto mo," balik-biro ko sa kanya.

Dahil doon ay nawala ang tensiyon na kanina pa bumabalot sa aming dalawa.

Nang maihanda na ni Pavel ang mesa ay nagharap na kaming dalawa. We started eating at mas lumawak ang ngiti ko nang matikman ko ang soup na niluto niya. Forre niya talaga ang pagluluto.

Nasa kalagitnaan na kami ng pagkain nang magtanong siya.

"Did you and Viktor have a fight last night inside your room?"

Natigilan ko sa sinabi niyang iyon bago sinagot ang tanong niya pagkaraan ng ilang minuto.

"Actually, no. We didn't argue anymore," buong katotohanang sinabi ko sa kanya.

"Did you really break up with your girl for him?" sunod niyang tanong.

"I broke up with Geneva because she cheated on me, Pavel and not because of Viktor."

Ibinaba na niya ang mga hawak niyang kubyertos at pagkatapos ay tumingin sa akin nang matagal bago muling nagtanong.

"Ate you really in a consensual relationship, Nik? Hindi ka ba niya pinilit? Pinuwersa? Tinakot?"

Walang lamang pagkain ang bibig ko ngunit napalunok ako dahil sa mga katanungan niya. It feels like he's interrogating me. Kapag umamin ako sa kanya, tiyak na malaking gulo. Baka mangyari pa ang mga kinatatakutan ko. Knowing Viktor, mas lalo pa niyang gagawing inpiyerno ang buhay ko kapag inamin long gamin nga ang ginawa niya sa akin.

I sighed before answering. "No, he didn't force me, Pavel. Kung ano ang sinabi niya ay iyon na ang totoo." Nag-iwas ako ng tingin sa kanya at nagkunwaring abala sa pagkaing nasa harapan ko.

Siya naman ang bumuntonghininga.

"Anong balak mo ngayong nalaman mong may nangyari sa kanila ni Geneva?"

Napatingin ako sa kanya. Alam kong alam niya na hindi siya nagtatanong ng mga bagay na masyadong personal na. But seeing the worry in his eyes gave him that right.

"Honestly, I have to think things over about our relationship. Parang hindi ko maatim na maging boyfriend ang taong sumira sa relasyon ko sa girlfriend ko at alam niyang magkaibigan kami."

"Actually, he told us that he just did that to test your ex, Nik. Kung matitiis ba nitong hindi siya patulan. He even said that you should be thankful because he showed you her real colors."

"He could show without him getting involved, Pavel. Kung bumigay si Geneva dahil sa kagagawan niya, he should've known the boundaries and when to stop."

"I agree with you, Nik. But Viktor, as we all know, is not like that. Most of the time, he doesn't think of the consequences of his actions."

"And that's what I hate about him."

"That's all we hate about him," pagtatama niya sa akin at sabay kaming napangiti dahil doon.

"By the way, aalis din ako. I just waited for you to wake up para Hindi ka mag-panic. Mamimili lang ako ng mga stocks. Paubos na kasi. You can go back to your room and rest again. Papasok na tayo bukas."

"Is it my turn to pay for the groceries?" tanong ko habang sinisimulan nang iligpit ang mga pinagkainan namin.

"Yes, pero ako na muna ang maglalabas ng pera. Bayaran mo na lang kapag hawak ko na ang resibo.

"Sige. Salamat," sagot ko at nagsimula nang hugasan ang pinagkainan naming dalawa. Pagkatapos ng ilang taon na pagiging independent ay kasama ang mga kaibigan ko ay natutunan ko nang gawin ang mga bagay na hindi ko nagagawa noon. Kapag nga nalaman ni Mommy na naghuhugas ako ng mga pinagkainan ko ay baka himatayin pa iyon. Ilang plato at baso nga noon ang nababasag ko bago ko matutunang maghugas nang tama.

"I'll help you," Pavel said.

"Huwag na. Baka mabasa pa iyong suot mo. I think you better go para maaga ka ring makabalik."

"Sige, sige. Alis na ako. may gusto ka bang ipabili?"

"Chips."

Napangiti siya sa simpleng request ko.

"Chips it is. Gotta go," paalam niya sa akin. He even waved at me when I smiled at him.

Nang makaalis na siya ay tinapos ko na ang paghuhugas ko. We have a dishwasher but it doesn't clean the plates well so we do it by hand.

Habang nakahiga na sa kuwarto ko ay may mga bagay na sumagi sa isapan ko. Kung kami lang siguro ni Pavel ang naging magkarelasyon kesa kami ni Viktor, baka mas kampante ako. I'm also quite sure na hindi niya gagawin ang mga ginawa sa akin ni Viktor. I know Pavel's nature. Hindi siya kasing gago ni Viktor. Lumalabas lang ang tapang niya kapag isa sa amin na mga kaibigan niya ang mapapahamak. He's caring and nice unlike Viktor who's very brass. Kung hindi lang mayaman ang pinaggalingan niyang pamilya, iisipin kong wala siyang manners ni isa dahil sa mga ginagawa niya at pag-uugali niya.

I took my phone and decided to check my social media account which is only available to a few people like my friends, classmates, schoolmates, and Geneva. Speaking of which, I should already unfriend her. Or better yet, block her.

When I checked in, napakarami ko nang notifications. Nag-post pala ng mga larawan silang tatlo tagging me. Most of the pictures were taken when we were in the Philippines. The likes and comments reached almost thousands. Famous naman kasi ang mga kaibigan ko lalo na ang player na si Viktor at ang equally player din na si Jethro. There was even a relationship request from Viktor which I declined. Ang kapal talaga ng lalaking ito so I decided to block him. Sunod kong tinignan ang messenger ko, not minding the 1k people who were waiting for me to accept their friend requests. Maging ang messenger ko ay puno ng unread messages but my eyes were glued to one name.

Geneva's.

Napakarami niyang mensaheng ipinadala. Hindi ko na inisa-isang binasa ngunit karamihan sa mga mensahe niya ay humihingi nga tawad at isa pang pagkakataon which I will never give her.

I blocked her next to Viktor.

Then I saw my sister's messages. I saw some missed calls and her messages were concerned about my whereabouts. Nag-aalala na rin daw si Mommy dahil hindi ako makausap ng ilang araw na. I typed in a reply. Sinabi kong naiwan ko ang phone ko sa kamamadaling umalis para sa pagpunta namin sa Pilipinas for Azyra's wedding na hindi naman natuloy. I also told her na ihinatid namin ang isang kaibigan sa Japan. Hindi ko na sinabi kung sino iyon dahil hindi naman niya kilala si Kenji.

I asked if she's free and when she said she is, I decided to call her.

We spoke for almost two hours. Nakausap ko na rin si Mommy. I apologized for making them worried. Naunawaan naman nila ang naging sitwasyon kaya madali nila akong napatawad. Napagsabihan lang ako konti tungkol sa pagpapaalam at laging pagdadala ng phone ko para palagi kaming may kontak sa isa't isa.

Mommy told me about dad and my older brother but when she saw that I wasn't interested, hindi na niya tinapos ang pagkukuwento niya. She just made me a promise that sana raw, araw-araw ko siyang ia-update sa mga pangyayari sa buhay at pag-aaral ko.

After talking with them, I decided to have a nap. Papikit na ang mga mata ko nang tumunog ulit ang phone ko telling me that there's an incoming call.

Nagdikit ang mga kilay ko nang makitang si Viktor ang tumatawag. I sighed. Siguro ay nakita na niya ang pag-reject ko sa relationship requests niya at pam-block sa kanya. I'm sure he's angry and I don't want to listen to his rants.

I rejected his call and shut down my phone. I don't want to listen to his annoying voice. Muli akong umayos ng pagkakahiga at ipinikit na ang mga mata ko.

Galit pa rin ako sa kanya kaya bahala siya sa galit niya.