มือใหญ่ถึงกับสั่นเทาเล็กน้อยขณะกำลังปลดบราเซียร์ออก ทันทีที่ปทุมถันกลมกลึงน่ากลืนกินปรากฏต่อสายตา ผู้กองฟาดิสถึงกับสูดลมหายใจเข้าปอดลึกๆ ตะลึงงันไปกับความงดงามของเรือนร่างอรชร ก่อนจะทรุดกายลงนั่งคุกเข่ากับพื้น ทำหน้าที่ปลดชั้นในผ้าลูกไม้ชิ้นสุดท้ายออกให้พ้นสายตา
“โอ้วว...แสนรักของผู้กอง...สวยเหลือเกิน...”
ผู้กองฟาดิสครางแหบลึกอยู่ในลำคอ ดวงตาคมกริบทอดมองเนินเนื้ออวบอิ่มตรงหน้าด้วยความหิวกระหาย ก่อนจะค่อยๆ ลดใบหน้าเข้าหาอย่างหักห้ามใจไว้ไม่อยู่
“ไม่...ผู้กอง...อย่า...”
แสนรักร้องครางห้าม เมื่อรับรู้ได้ถึงลมหายใจอุ่นๆ ที่เป่ารินรด มือเล็กทั้งสองจับยึดศีรษะของผู้กองฟาดิสไว้ หมายจะผลักให้ถอยออกห่าง แต่ทันทีที่ริมฝีปากร้อนรุ่มกดแนบมากับดอกไม้สวาท ก็เกิดอาการเสียววูบตั้งแต่หัวจรด
ปลายเท้า ครางแทบไม่เป็นศัพท์กับความกระสันเสียวที่เข้ามาจู่โจม
“โอ้วว...ผู้กอง...”
“ให้ผมจูบคุณ...แสนรัก.
