เมื่อกลับมาถึงห้องพักเล็กๆ แสนรักล้วงหยิบถุงใส่ยาคุมฉุกเฉินโยนลงไปบนเตียงนอนแล้วจ้องมองราวกับไม่เคยเห็นมาก่อน พลางนึกคิดถึงสิ่งที่ผู้กองจอมหลอกลวงต้องการหนักหนา
“คุณอยากได้ลูกใช่ไหม? แต่ฉันจะไม่มีให้คุณ”
แสนรักคิดเช่นนั้น เธอไม่ต้องการท้อง ไม่ต้องการมีลูก เพราะไม่อยากให้ผู้กองฟาดิสสมหวังในสิ่งที่เขาต้องการ ไม่มีคำพูดประโยคไหนที่เขาจะพูดว่าต้องการทั้งแม่และลูก คนใจร้ายไม่มีหัวใจอยากได้แค่ลูกเท่านั้น
“สาบานได้ว่าฉันจะทำให้คุณผิดหวังเสียใจเหมือนที่ฉันกำลังเป็นอยู่”
แสนรักเค้นเสียงทั้งน้ำตาแห่งความคับแค้นใจนองหน้า ก่อนจะทุ่มตัวลงไปนอนคว่ำหน้าอยู่บนเตียงนอนเก่าๆ ถูกอาการเหน็ดเหนื่อยจากการขึ้นรถเมล์ท่ามกลางอากาศอันร้อนอบอ้าว และรถที่ติดแสนติดเนิ่นนานหลายชั่วโมงเล่นงานจนอยากนอนพักสักงีบ
“ทำไมมีแต่เรื่องซวยๆ เข้ามาในชีวิตนะ”
แสนรักบ่นอย่างท้อแท้หมดกำลังใจ หัวใจดวงน้อยอ่อนล้ากับความเจ็บปวด
