“จูจิ้นเก็บใบไผ่ไปสักมากหน่อย อีกไม่กี่วันถั่วแดง ก็จะถึงเวลาเก็บแล้ว แม่เจ้าจะได้ เอาใบไผ่ ห่อบะจ่างให้พวกเจ้าได้กินกัน”
บะจ่าง แป๋มทำตาโต ของโปรด บะจ่างหนึ่งในอาหารที่แป๋มชอบกินที่สุด
จูจิ้นเลือกเก็บใบไผ่ใบที่กว้าง
และใหญ่ เมื่อท่านเฉินโค่นลำไผ่ลงมากองกับพื้นก่อนจะตัดลำไผ่เป็นท่อนๆ ผ่าเป็นซีกมัดรวมกัน
“ท่านลุงท่านนำไม้ไผ่ไปทำอะไร”
“หลัวผักของเรามีน้อยไปหน่อยข้าจึงตั้งใจจะสานหลัวใหม่เพิ่มอีกไม่น้อย”
เสี่ยวซงพยักหน้าเป็นเชิงเข้าใจ หน่อไม้กองพะเนินเป็นภูเขา
“ปอกมันเสียหน่อยจะได้ แบกไปได้สบายไม่หนักอย่างที่ควรจะเป็น”
“แล้วจะยังสดอยู่ไหมท่านพ่อ”
“อันที่ปอกเปลือกข้าตั้งใจนำไปดองเค็มไว้กินยามที่ หมดฤดูหน่อไม้ แต่บางส่วนนำลงไปทั้งเปลือกส่งเข้าวังหลวงทันทีเพื่อรสชาติที่ดีของมัน”แป๋มยิ้ม
“แล้วเราจะเอาไปทำอะไรอีกตั้งเยอะแยะขนาดนี้”
“ให้แม่เจ้าทำพะโล้ไก่ตุ๋นหน่อไม้จีน”
“หาหน่อไม้เอามาทำพ
