"ฉันจำได้ว่าฉันแก่กว่าเธอหลายปีนะ" คามินพูดขึ้นเสียงเรียบก่อนจะจับมือของบีเลิฟที่จับใบหน้าของเขาออก
"น้องสุดหล่อ ทำไมโลกมันหมุน ๆ แบบนี้นะหรือว่า..แผ่นดินไหว ?" บีเลิฟยกเท้าเดินในท่าทาง
แปลก ๆ เล่นเอาคามินแทบอยากจะหลุดขำออกมาเลยจริง ๆ
"ถ้าเดินกลับเองชาตินี้คงไม่ถึงห้องแน่" ร่างสูงพูดขึ้นพร้อมกับย่อตัวลงอุ้มคนตัวเล็กขึ้นแนบกายทันที
"น้องมาอุ้มพี่ทำไมเนี่ย..โลกหมุน ติ้ว ๆ เลยตอนนี้" บีเลิฟประมวลผลกับคำถามของคามินแล้วมองไปรอบ ๆ ชูมือขึ้นหมุน ๆ เพื่อบอกว่าโลกของเธอตอนนี้มันหมุนมากเลย
"ดื่มเหล้าต้มชาวบ้านไปจะหมดไห ไหนแม่เธอบอกเป็นเด็กเรียบร้อยไง" คามินเห็นท่าทางบีเลิฟแล้วก็บ่นพึมพำออกมา จากนั้นก็ตัดสินใจอุ้มบีเลิฟขึ้นในท่าเจ้าสาว
" โอ๊ะ ฉันลอยได้ว้าว ๆ ฉันลอยได้จริง ๆ ด้วย" บีเลิฟร้องขึ้นอย่างตกใจมือก็โอบรอบคอคามินไว้เพื่อหาที่เกาะ แล้วก็ทำท่าจะดิ้นจนคามินต้องดุ
"อยู่นิ่ง ๆ" คามินดุเด็กส
