EP.14 เมียหลวงคุณคามิน "หลบไป" แต่ความน่ารักของแมวน้อยตรงหน้าไม่ได้เข้าตาคามินสักนิด เขายกมือขึ้นผลักหัวบีเลิฟให้ถอยห่างออกไป แล้วลุกขึ้นขึ้นยืนเต็มความสูง "แรงอะ อ่อนโยนกับหนูหน่อยก็ไม่ได้" บีเลิฟลูบหน้าผากตัวเองป้อย ๆ แล้วบ่นออกมา ก๊อก ๆ ๆ แล้วเสียงเคาะประตูที่ดังขึ้นก็ทำให้ทั้งคู่ชะงัก เป็นคามินที่ก้าวขาเดินไปเปิดประตู "ครับ ?" พอเปิดออกไปก็เห็นสาวน้อยคนหนึ่งที่น่าจะอายุไล่เลี่ยกันกับบีเลิฟยืนอยู่และในมือถือห่อผ้า "พ่อให้เอาเสื้อผ้ามาให้คุณคามินกับคุณนายจ้ะ" ลูกสาวของผู้ใหญ่บ้านมองหน้าคามินอย่างเขินอายแล้วยื่นห่อผ้าให้กับคามิน "ฝากขอบคุณลุงผู้ใหญ่ด้วยนะครับ" คามินเอ่ยปากขอบคุณพร้อมกับยิ้มให้เด็กสาวตรงหน้าเล็กน้อย "ค่ะ" สาวน้อยที่ได้รับรอยยิ้มละมุนของคามินก็เขินตัวม้วนออกไป "ปากก็บอกว่าบีเลิฟเป็นคุณนาย แต่ก็มองพี่คามินตาเป็นมัน เดี๋ยวจิ้มตาแตกเลย" บีเลิฟมองท่าทางนั้นอย่างหมั่นไส