ซูฉีและลู่จิวใช้เวลาในการเดินทางเพียงไม่กี่วันในการออกจากป่าอสูร ใช้เวลาอีกสองถึงสามวันทั้งคู่ก็กลับถึงหมู่บ้านฮั่ว
การเดินทางครั้งนี้ซูฉีเลือกใช้หงเซ่อเพื่อเป็นการประหยัดเวลา เพราะหงเซ่อขยายตัวใหญ่กลับขนาดที่แท้จริง เพื่อให้สองสามีภรรยาได้นั่งได้สะดวก ความใหญ่โตและน่าเกรงขามของหงเซ่อทำเอาชาวบ้านแตกตื่น แต่เมื่อเห็นว่าไม่ใช่สัตว์อสูรออกอาละวาด ทั้งยังเห็นลู่จิวและซูฉีนั่งบนหลังของจิ้งจอกแดงตัวใหญ่ก็พากันออกมามุงดูทันที
ชาวบ้านบางคนไม่เคยเห็นจิตวิญญาณของซูฉีด้วยตนเองด้วยซ้ำ รู้เพียงเสียงเล่าลือเล่าอ้างว่านางมีจิ้งจอกที่แข็งแกร่งอยู่กับตัว ฟังจากปากชาวบ้านที่เคยเห็นซูฉีเอาหงเซ่อมาอวดตอนเด็ก แต่หลังจากนั้นก็ไม่เคยเห็นจิ้งจอกตัวนี้ปรากฏตัวอีกเลย
ได้เห็นหงเซ่อครั้งนี้นับว่าบุญตาของพวกเขาแล้ว แม้จะเล่าลือว่าซูฉีอันตรายเพียงใด แต่ก็ยังมีบางคนไม่ได้เกรงกลัวนางจริง ๆ
ฮูหยินบางท่านที่นัดแนะกับแม
