“เชิญท่านแม่กลับไปเถอะเจ้าค่ะ ข้าไม่ได้อยากจะทำร้ายท่าน แต่หากท่านไม่หยุดทำแบบนี้ ข้าก็ไม่รังเกียจที่จะทำร้ายหรือเช่นกัน เชิญเจ้าค่ะ แม่นางและคุณชายท่านนี้ด้วยนะเจ้าคะ เชิญ!”
ปัง
“กรี้ดดด ออกมาเดี๋ยวนี้นะ พวกเดรัจฉาน อย่ามาปิดประตูใส่ข้านะ นังซูฉี ข้าเป็นแม่สามีของเจ้านะ ออกมาเดี๋ยวนี้”
“ท่านป้ากลับกันก่อนเถอะเจ้าค่ะ ยามนี้ท่านพี่ลู่จิวกำลังโมโห ซูฉีพูดอะไรเขาก็เชื่อ รอท่านพี่ลู่จิวอารมณ์เย็นลงกว่านี้ค่อยมาใหม่นะเจ้าคะ”
“หึ้ยย เอาเช่นนั้นก็ได้ นังจิ้งจอกนั่น ป้าไม่น่าไปสู่ขอคนอย่างมันเข้ามาในตระกูลเลย เป็นเสนียดจัญไรทำให้ครอบครัวร้าวฉาน”
คำพูดทั้งหมดมีหรือซูฉีจะไม่ได้ยิน เธอก็รู้สึกเจ็บเหมือนกันนะ มีคนมายืนชี้หน้าด่ามาเราเป็นเดรัจฉาน เป็นเสนียดทำลายครอบครัว แต่เจ็บก็ส่วนเจ็บ ด่ามาเธอก็จะด่ากลับ คนบ้านหยินมันเริ่มจะมีปัญหามากเกินไปแล้ว
“ที่รัก อย่าทำหน้าเช่นนั้น หากหน้าย่นจนหมดหล่อข้า
