ณ วังหลวง
เหล่าขุนนางแต่ละฝ่ายกำลังพากันโต้เถียงถึงเหตุการณ์ต่าง ๆ ที่ไม่ใช่เรื่องงาน หนึ่งในเรื่องที่เป็นหัวข้อสนทนาที่จะขาดไม่ได้ก็ไม่พ้นเรื่องที่องค์รัชทายาททำการหยามหน้าตระกูลเหลียง ขุนนางฝั่งองค์ชายและอ๋ององค์อื่นนั้นตาลุกวาวอย่างมีความหวัง
ต่างกับขุนนางฝ่ายองค์รัชทายาท แต่ละคนสีหน้าคร่ำเครียด ในสมองคิดหาองค์ชายองค์ใหม่สนับสนุนอยู่เนือง ๆ
ขุนนางฝ่ายตนเดือดร้อนกันถ้วนหน้า แต่โอหยางจิ้นสิงยังคงไม่รับรู้ถึงคลื่นลมที่เริ่มเปลี่ยนแปลง รีบเร่งจัดการงานเพื่อจะได้ไปตามง้อสาวงามในดวงใจ
ยิ่งเห็นการแสดงออกของว่าที่บุตรเขยยิ่งทำให้เสนาบดีเหลียงและเจ้ากรมอาญาเหลียงตัดสินใจยึดอำนาจคืนทันที สองพ่อลูกสบตากันก็สามารถเข้าใจได้โดยง่ายว่ามีความคิดเช่นไร
ขุนนางฝ่ายองค์ชายทั้งหลายพากันยิ้มเยาะ สมเพชฮองเฮาที่มีความสามารถดึงอำนาจมาไว้ในมือได้ แต่เป็นลูกชายที่ตนตั้งความหวังไว้สูงทำลายจนสิ้น เห็นทีจะต้องร
