ตอนที่ 7 เกาะอลินดา
2713 Words
เดล เอวา ลูกๆ ทั้งห้าคน ศิรา ธารา นีรา วรา และนารา รวมทั้งธนรัชกับจันทภา ปู่ย่าของเด็กๆ เดินทางมายังภูเก็ตเพื่อร่วมงานเลี้ยงประจำปีของครอบครัว เมื่อมาถึงท่าอากาศยานภูเก็ต ทุกคนรับรู้เรื่องของบัวกับธาม เดลโวยวายเมื่อรู้ว่าหลานสาวสุดที่รักได้มีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกับชายอื่นที่เพิ่งรู้จักกันได้ไม่นาน และตกลงคบหากันในฐานะคู่รัก หาว่าธามบังขับขืนใจ แต่เมื่อได้ฟังจากปากของหลานสาวว่าตนเป็นคนเสนอตัว และอยากได้ตัวธามก็ทำเอานิ่งอึ้ง หันไปโวยวายใส่อาชิที่ยอมให้ลูกสาวทำเช่นนี้ จนเอวาต้องเอ่ยว่าเสียยาวเหยียด โดยที่เดลไม่สามารถโต้แย้งอะไรได้
อธิกับไนท์นำทุกคนขึ้นรถตู้ไปยังท่าเรือเพื่อขึ้นเรือยอร์ชลำหรูเดินทางข้ามไปยังเกาะอลินดา ที่วันนี้อธิได้สั่งปิดเกาะไม่รับนักท่องเที่ยวเพื่อจัดปาร์ตี้ครอบครัว และเพื่อความเป็นส่วนตัว
พวกผู้ใหญ่เข้าไปพักยังห้องรับรอง บ้างก็เข้าไปนอนหลับพักผ่อนยังห้องนอนของเรือ เพราะต้องใช้เวลาเดินทางอีกสองชั่วโมง กว่าจะถึงเกาะอลินดา ส่วนหลานๆ ก็กระจายตัวไปตามส่วนต่างๆของเรือ
"ปาร์ตี้ของครอบครัวจัดที่เกาะที่เราจะไปทุกปีเลยหรอครับพี่บัว" ธันน์น้องชายของธามเอ่ยถามขณะกำลังเดินไปยังหัวเรือเพื่อชมวิวทิวทัศน์
"คุณปู่มีลูกทั้งหมดสี่คนคือคุณพ่อของพี่ อาเอริน อาเอวา แล้วก็อาอธิ อาอธิแต่งงานแล้วย้ายมาอยู่ที่ภูเก็ตทำธุรกิจโรงแรม รีสอร์ท อาเอวาแต่งงานแล้วไปอยู่ที่เชียงรายเพราะอาเดลไปสร้างโรงงานแปรรูปอาหารกับทำไร่อยู่ที่นั่น งานปาร์ตี้ก็จะสลับสับเปลี่ยนกันไปสองที่คือที่ภูเก็ตกับเชียงราย"
"ภูเก็ตกับเชียงรายคนละฟิวกันเลย" เรนพูด
"ใช่คนละฟิวกันเลย แล้วก็สวยทั้งสองที่เลยด้วย ไร่อาเดลสวยมาก มีน้ำตกด้วย ที่สำคัญผลไม้เยอะมาก เดินเก็บกินได้เลยเพราะอาเดลทำแบบปลอดสารเคมี" บัวชอบที่นั่นด้วยอากาศที่บริสุทธิ์ บรรยากาศดี วิวทิวทัศน์ก็สวยงามเป็นอย่างมาก
"ชักอยากจะไปเที่ยวเชียงรายบ้างแล้วสิ" เพียงได้ฟังก็ทำให้เรนอยากไปสัมผัสกับสิ่งที่บัวเล่า
"ปีหน้าได้ไปแน่ หรือถ้าเรนอยากจะไปเที่ยวก็ไปได้นะ แต่มหาลัยจะเปิดแล้ว คงต้องไว้วันหยุด เราค่อยไปเที่ยวกัน"
"ทำมาบอกว่าอยากไปเที่ยวเชียงราย มีแผนอ่ะดิมึง" โซนว่าอย่างรู้เท่าทันความคิดของเพื่อน
"แผนเผินไรของมึง" เรนทำเป็นไขสือ
"กูรู้ทันมึงหรอกน่า...โห้ สวยสุดๆ เลยว่ะ" โซนถึงกับตกตะลึงเมื่อได้เห็นวิวทิวทัศน์รอบๆ เมื่อเดินมาถึงหัวเรือ ก็มาเจอเด็กๆ จับกลุ่มนั่งเล่นกันอยู่
"อืมสวย" เรนตอบแต่สายตาของเขาไม่ได้อยู่ที่วิวทิวทัศน์เลย สายตาของเขาอยู่ที่นีรา ที่กำลังนั่งคุยนั่งเล่นอยู่กับพี่ๆ น้องๆ
"กูให้มึงดูวิวไม่ได้ดูนีรา มึงอยากโดนยิงไส้แตกตายหรือไง" โซนเข้ามากอดคอ รั้งให้เรนมองทิวทัศน์เบื้องหน้า แต่เขาก็ไม่อาจละสายตาไปจากใบหน้าจิ้มลิ้มของนีราได้เลย
"ไม่ขนาดนั้นหรอกมั่ง" เรนคิดว่านั่นเป็นเพียงคำข่มขู่ของเดลเพื่อไม่ให้ผู้ชายเข้ามาข้องแวะลูกสาวเท่านั้น
"อยากลองว่างั้น ลูกปืนมันไม่มีตานะเว้ย"
"ถ้าคิดจะรัก แล้วมัวแต่กลัวอยู่แบบนี้ แล้วเมื่อไรจะได้รักวะ" ธามพูดพร้อมทั้งหย่อนตัวลงนั่งที่เตียงอาบแดดก่อนจะให้บัวนั่งตรงกลางระหว่างขา
"แหมๆ คุณธีธัชตั้งแต่มีความรักคารมคมคายนะครับ" โซนอดว่าอย่างกระแนะกระแหนเพื่อนผู้ซึ่งมีความรักไม่ได้ จากชายหนุ่มเย็นชา กว่าจะพูดออกมาได้แต่ละคำช่างยากเย็น แต่บัดนี้เจ้าสำบัดสำนวนไปเสียแล้ว
"แล้วมึงไม่อยากมีมั่งไง" ธามย้อนถาม
"กูมันพวกรักอิสระ ชอบความเสรีวะ อยากไปไหนก็ไป อยากทำอะไรก็ทำ ขี้เกียจหาห่วงมาผูกคอ" โซนตอบอย่างวางมาด ทั้งที่ในความเป็นจริงเขาก็อยากมีใครสักคนมาอยู่ในหัวใจ เพียงแต่ยังไม่เจอคนที่ใช่ก็เท่านั้น
"แต่ถ้าโซนได้ลอง อาจจะติดใจก็ได้นะ ดูอย่างธามสิติดอกติดใจ" บัวเงยหน้าส่งสายตาเป็นประกายระยิบระยับอย่างเชื้อเชิญ เชิญชวน ริมฝีปากอวบอิ่มเผยอขึ้นเล็กน้อย รอรับจูบแสนหวาน ธามก้มลงจูบอย่างอดใจไม่ไหวกับสายตายั่วยวน ไหนจะสกิลการอ่อยของเธออีกที่ทำเอาเขาไม่สามารถยับยั้งใจได้เลยสักที
"เฮ้ยๆ ไม่ต้องโชว์หวานกันเลย" โซนร้องห้าม ธามกับบัวค่อยๆ ผละริมฝีปากออกจากกันอย่างนึกเสียดาย
"พี่เรน พี่โซน พี่ธันน์ มาตีป้อมกันครับ" ปัณณ์ตะโกนเรียกด้วยความสนิทสนม ตั้งแต่พี่สาวเป็นคนรักของธาม ทั้งสี่คนจึงกลายเป็นแขกประจำของบ้าน
"ได้เลย อยากจะสวีทกันเชิญตามสบายเลยทีนี้ ป่ะธันน์ ไอ้เรน" โซนรีบตอบแล้วเดินไปร่วมวงเล่นเกมกับพวกเด็กๆ
"นาราเล่นด้วย" นาราเดินมานั่งร่วมวงกับหนุ่มๆ ร้องขอเล่นเกมด้วย
"ผู้ชายเขาจะเล่นกันนะ นาราเป็นผู้หญิงก็ไปเล่นกับเจเจ้สิ นาราเล่นก็มาเป็นภาระให้แบกอีก" วราเอ่ยว่า บุ้ยปากไล่ให้ไปหากลุ่มพี่น้องที่เป็นผู้หญิง
"ก็นาราอยากเล่นด้วย ถ้าไม่ให้นาราเล่น วันหลังวราไม่ต้องมาชวนเลยนะ"
"อย่าทะเลาะกันสิวรา นารา" ศิราปรามน้อง
"เกิดพร้อมกันยังชอบทะเลาะกันอีก" ธาราว่า
"วราเกิดก่อนนะเฮีย"
"แค่สองนาทีไม่นับ" นาราเถียงไม่ยอม
"เกิดก่อนก็คือเกิดก่อน ถึงจะสองนาทีก็คือเกิดก่อน" วราโต้กลับอย่างไม่ยอมเช่นกัน
"ไม่ต้องทะเลาะกันครับ เดี๋ยวพี่โซนแบกนาราเอง โอเคไหมครับ" โซนเอ่ยห้าม เพราะถ้าไม่ห้ามทั้งคู่คงได้เถียงกันไม่รู้จบ
"โอเคค่ะ" นาราเขยิบมานั่งข้างโซน ยิ้มกว้างเมื่อได้ร่วมเล่นด้วย ช่างเป็นรอยยิ้มที่ทำให้รู้สึกสบายใจยามได้มอง
"พี่ขอถาม วรากับนาราเป็นฝาแฝดกันหรอ" ธันน์ถามเพราะทั้งคู่หน้าไม่ค่อยเหมือนกันเท่าไร ไม่เหมือนฝาแฝดที่ปกติหน้าจะเหมือนกัน
"ใช่ครับ วราเป็นแฝดพี่ นาราเป็นแฝดน้อง" วราตอบ
"แล้วนีรามีแฝดไหมครับ" เรนถามวราด้วยความอยากรู้เรื่องของนีรา ไม่คิดว่าคนที่กล่าวถึงจะเป็นคนตอบด้วยตนเอง
"แฝดค่ะ นีราเป็นแฝดศิรากับธารา" นีรายื่นหน้าเข้ามาตอบ ใบหน้าของนีราใกล้กับใบหน้าของเรนจนแทบจะติดกัน ได้กลิ่นหอมอ่อนๆ เหมือนแป้งเด็ก ทำเอาหัวใจของเรนเต้นไม่เป็นส่ำ
"แฝดสามเลยหรอ" เรนพูดอย่างอึ้งๆ มองใบหน้าจิ้มลิ้มของนีราตาไม่กะพริบ
"ใช่ค่ะ" นีราตอบพร้อมรอยยิ้มหวานตรึงตาตรึงใจ
"แต่หน้าไม่เหมือนกันเลยนะ"
"แต่ก็คล้ายๆ กันอยู่นะ คงเพราะเป็นแฝดหญิงชายด้วยมั่งเลยทำให้หน้าไม่ค่อยเหมือนกัน" โซนพูด
"นีรามานี่" ฟ้าใสเรียก นีราเลยถอยกระเถิบกลับไปนั่งที่เดิม เรนมองตามไม่วางตา
"ใช่ๆ พี่นีรามานี่" ภิณเรียกบ้าง
"หันมานี่เลยมึง...มาเริ่มกัน" โซนจับเรนหันหน้ากลับมา แล้วเริ่มแบ่งทีมเล่นเกมส์ ทีมละห้าคนสองทีม ส่วนคนที่ไม่ได้เล่นก็นั่งส่งเสียงเชียร์
"คุณปู่ขา" เสียงใสของสาวน้อยวัยสิบสามปีวิ่งมากอดแทนไทด้วยความคิดถึง ทันทีที่ลงจากเรือ
"คุณย่าคร้าบบบ" ฉลาม ปลาวาฬ สองแฝดหลานชายคนเล็กของตระกูลวัยเก้าขวบวิ่งเข้ามากอดพรพระพายด้วยความคิดถึงเช่นเดียวกัน
"คิดถึงคุณปู่ คุณย่าที่สุดเลยค่ะ...สวัสดีค่ะคุณลุง คุณป้า คุณปู่ คุณย่า แด๊ดดี้ มัมมี้ ปะป๊า หม่าม้า พี่ๆ น้องๆ ทุกคน อลิน อลินดา ขอต้อนรับทุกคนสู่เกาะอลินดาค่ะ คุณตา คุณยาย อลิน ฉลาม และปลาวาฬ ได้จัดเตรียมห้องพักไว้ให้ทุกคนเรียบร้อยแล้วค่ะ" อลินกอดหอมคนเป็นปู่ย่าจนพอใจก่อนจะกล่าวต้อนรับแขกผู้มาเยือนทุกคนด้วยท่าทางสุดแสนจะน่ารัก
"เชี้ย โครตน่ารักเลยวะ ตากลมๆ แก้มป่องๆ" โซนอุทานออกมา เอ่ยเสียงเบากับเรนเมื่อได้เห็นใบหน้าของสาวน้อยหน้าใสตากลมโตอย่างอลิน ในขณะที่ทุกคนกำลังทักทายกันด้วยความคิดถึง
"ไหนบอกไม่อยากหาห่วงมาผูกคอไงวะ" เรนว่า เพราะโซนพึ่งจะพูดว่าตัวเองชอบความอิสระไม่อยากหาห่วงมาผูกคอ
"ถ้าน่ารักแบบนี้กูยอมให้รัดแน่นๆ เลย" สายตาของโซนล่องลอยจับจ้องดวงหน้าจิ้มลิ้มของอลินราวกับต้องมนต์
"ชอบว่างั้น" เรนถาม
"ชอบว่ะ กูจะติดคุกข้อหาพรากผู้เยาว์ไหมว่ะ"
"ติดแน่นอนพี่โซน นอนคุกยาวๆ" ธันน์พูด
"นี่ก็ไม่มีให้กำลังใจกันเลย" โซนว่าพลางกอดล็อกคอธันน์ไว้
"มึงไม่ต้องกลัวว่าจะโดดเดี่ยว มึงมีไอ้เรนติดคุกเป็นเพื่อนด้วยแน่นอน" ธามว่า มืออุ่นหนากอดกระชับเอวคอดของบัวไว้แนบกาย
"มีแฟนแล้วพูดมากนะมึง เพื่อนชอบก็ต้องให้กำลังใจเพื่อนดิวะ" โซนว่า
"อลินไม่ชอบพี่โซนหรอก" นาราพูดขึ้น เธอได้ยินทุกคำพูดที่สี่หนุ่มคุยกัน
"ทำไมล่ะนารา อลินมีแฟนแล้วเหรอ" โซนก้มหน้าเอ่ยถามนาราด้วยความสงสัย
"ไม่มีค่ะ อลินอายุมากกว่านาราปีเดียวจะมีแฟนได้ไง ยังเด็กอยู่ ต้องรอค่ะ แต่ก็ชอบได้"
"อ้าว พี่ชักงงละ แล้วทำไมอลินถึงจะไม่ชอบพี่ล่ะ"
"เพราะอลินชอบฝรั่ง อลินเคยบอกว่าจะมีแฟนเป็นฝรั่ง" นาราบอก เพราะเคยคุยเล่นกันไปตามประสาเด็กๆ
"แบบนี้พี่โซนก็อกหักสิ" โซนทำหน้าหงอยราวกับผิดหวังมาก
"แต่ถ้าพี่โซนชอบอลินจริงๆ เดี๋ยวนาราช่วยพี่โซนเอง" พอเห็นสีหน้าของโซน นาราก็อดสงสารไม่ได้ยอมเอ่ยปากจะช่วยเป็นแม่สื่อแม่ชักให้
"จริงนะนาราคนสวย" โซนยิ้มกว้างด้วยความดีใจ ธาม เรน ธันน์ต่างส่ายหน้าที่โซนให้นาราเป็นสะพานทอดไปหาอลิน
"ไม่ต้องมาทำปากหวานเลย เห็นแก่ที่วันนี้แบกนาราจนชนะวราหรอกนะ" ใบหน้าของนาราแดงระเรื่อด้วยความเขินอาย แต่ก็ยังวางท่า
"น่ารักที่สุดเลย เดี๋ยวพี่จะแบกนาราทุกเกมเลย" โซนยกมือทั้งสองข้างบีบแก้มนุ่มของนาราเบาๆ
"เห้ย! เอามือออกจากแก้มลูกสาวอาเดี๋ยวนี้เลย จีบลูกสาวอาเหรอ" เดลหันมาเห็นการกระทำของโซน ปรี่เข้ามาหาด้วยความรวดเร็ว ก่อนจะตวาดลั่นด้วยความหวงลูกสาว
"ผมไม่ได้จีบครับอาเดล ผมเห็นนาราเป็นน้อง" โซนรีบปฏิเสธพัลวัน
"นาราไม่ชอบพี่โซนหรอกครับปะป๊า นาราชอบสาวๆ ปะป๊าก็รู้" วราบอก
"รู้ดี" นาราตวัดสายตาหันไปว่าวรา
"รู้สิ ก็นาราชอบพูดถึงสาวๆ ปะป๊าไม่ต้องกลัวว่านาราจะมีแฟนเป็นผู้ชายหรอกครับ เพราะอย่างนาราคงจะหาลูกสะใภ้ให้ปะป๊ามากกว่า" วราโต้กลับ ก่อนจะเอ่ยบอกเหตุผลกับคนเป็นพ่อ ซึ่งก็จริงอย่างที่วราบอก นาราฉายแววความเป็นเลสเบี้ยนมาตั้งแต่ยังเป็นเด็กน้อย เขาจึงไม่ค่อยเป็นกังวลหรือหวงนาราเท่ากับนีรา
"ก็จริงนะ แต่ก็ยังไว้ใจไม่ได้อยู่ดี อาขอสั่งเราสามคนเลยนะว่าห้ามมาจีบลูกสาวอา เข้าใจไหม!" เดลประกาศเสียงกร้าวมองหน้าโซน เรน ธันน์ด้วยสายตาดุดัน
"ครับ" ทั้งสามหนุ่มตอบโดยพร้อมเพียงกัน อย่างเอาตัวรอดไปก่อน
"เฮีย ให้มันน้อยๆ หน่อย มานี่เลย ไม่ต้องไปขู่สามคนนั้นเลย เข้าบ้านพักได้แล้ว" เสียงผู้มีอำนาจสูงสุดของบ้านดังขึ้น ทำเอาเดลรีบเดินกลับไปหาศรีภรรยาคนสวย แต่ก็ยังมิวายหันมาส่งสายตาข่มขู่สามหนุ่ม
"ตอนนี้แยกย้ายเข้าบ้านพักกันก่อนนะครับ พักผ่อนกันก่อนเดินทางกันมาเหนื่อยๆ แต่ถ้าใครไม่เหนื่อยอยากจะว่ายน้ำหรือทำกิจกรรมชายหาดก็ตามสบายกันเลย แล้วหนึ่งทุ่มเจอกันที่ห้องอาหารของรีสอร์ท" อธิบอกกับทุกคน หลังจากแจกแจงห้องพัก และให้คีย์การ์ดกับทุกคน
"คิดจะจีบลูกสาวอาเดล เตรียมทำใจไว้ได้เลย เวลาเข้าไปหาลูกสาวอย่าลืมใส่ชุดเกราะกันสุนไปด้วยนะ" บัวหันมาแซวเรนกับโซน
"โซนขอบาย ไม่อยากเอาชีวิตไปเสี่ยงลูกปืน อาเดลโคตรหวงลูกสาวเลย โซนจีบน้องอลินดีกว่า คนอะไรโครตน่ารักเลย ตาโตๆ แก้มป่องๆ น่าจุ๊บเป็นบ้า แต่คงต้องเลี้ยงต้อยไว้ก่อนเดี๋ยวติดคุกก่อนได้เมีย"
"ผมก็ขอบายเหมือนกัน ผมไม่นิยมกินเด็ก" ธันน์พูด
"แต่บัวต้องช่วยเรนนะ" เรนพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง
"เรนพูดแบบนี้แสดงว่าชอบนีราจริงๆ" บัวถามด้วยไม่คิดว่าเรนจะจริงจัง นึกว่าเพียงพูดเล่นไปด้วยความคึกคะนอง
"จริงดิ จริงจังด้วย" เรนยืนยันหนักแน่น
"แต่นีรายังเด็กอยู่นะเว้ย พึ่งจะสิบห้าเอง" ธามว่า
"กูรอได้ จะกี่ปีกูก็รอได้"
"ถ้าเรนชอบนีราจริงๆ บัวจะช่วย แต่อย่างที่ธามบอก นีราพึ่งจะสิบห้า ส่วนอลินก็พึ่งจะสิบสาม นาราก็สิบสอง ไม่ว่าจะชอบใครยังไงก็ต้องรอ ถ้าถึงเวลาบัวช่วยเต็มที่ เราจะฝ่าลูกกระสุนของอาเดลไปด้วยกัน ฮ่าๆ" บัวออกตัวจะช่วยทุกคน ก่อนจะเอ่ยกระเซ้าหัวเราะร่า
"ส่งไอ้เรนไปแนวหน้าเลย" โซนดันตัวเรนมาหน้าตัวเองอย่างทะเล้น
"รักกูจริงๆ นะมึง ส่งกูไปตายก่อน" เรนตวัดหางตามองโซนเอ่ยเข่นเขี้ยวเคี้ยวฟัน
"เข้าห้องพักกัน นั่งหัวเรือมาเหนียวตัวจะแย่" บัวรู้สึกเหนียวตัวอย่างที่พูด
"ไม่ต้องอาบหรอกบัว ไปว่ายน้ำกันดีกว่า" โซนเอ่ยชวน
"ไม่เหนื่อยเลยนะมึงเดินทางมาตั้งหลายชั่วโมง" ธามว่า
"กูได้ยินอลินชวนนีรา นารา ฟ้าใส ภิณ พลอยไปว่ายน้ำ" สายตาของโซนเป็นประกายแฝงความคาดหวัง
"ไอ้เฒ่า มึงคิดลามกอยู่ใช่ไหม" เรนตบหัวโซนฉาดใหญ่ รู้เท่าทันความคิดของเพื่อนรัก
"เชี้ย...เจ็บนะเว้ย เออกูยอมรับว่ากูคิดหรือมึงไม่อยากเห็นนีราอยู่ในชุดว่ายน้ำ"
"อยาก...เชี้ยโซน" เรนตอบไปด้วยความรู้สึกลึกๆ และในทันทีทันใดฝ่ามือของโซนก็ฝาดมาที่หัวของเขา
"พอกันทั้งคู่เลย จะมีแฟนเด็กจำเป็นต้องทำตัวเหมือนเด็กด้วยเหรอพี่เรน พี่โซน" ธันน์ว่าพลางส่ายหน้าอย่างเหนื่อยหน่าย
"ว่าพี่เหรอ ไอ้เรนจัดการ" โซนจับธันน์ล็อกแล้วจัดการจี้เอวเพราะธันน์บ้าจี้
"โอ๊ยยย ฮ่าๆ พี่เรนปล่อย ฮ่าๆ พี่โซนอย่า ยอมแล้วๆ" ธันน์หัวเราะลั่น ดิ้นสุดแรงให้หลุดจากการเกาะกุม
"เชี้ยแกล้งน้องกู" ธามเข้ามาช่วยธันน์ไว้ กลัวว่าน้องจะหัวเราะจนขาดใจตายไปเสียก่อน
"เล่นกันเป็นเด็กจริงๆ อย่างที่ธันน์ว่าแหละ โตจนป่านนี้ยังเล่นจี้เอวกัน" บัวว่า
"อ้าวๆ บัวพูดแบบนี้แสดงว่าอยากโดนแบบธันน์ใช่ไหม" โซนตั้งท่าจะเดินเข้ามาจัดการบัว
"อย่านะโซน บัวไม่เล่น" บัวรีบหลบหลังธาม
"มึงอยากโดนตีนกูก็เข้ามา" ธามเอาตัวมาป้องบัวไว้มองหน้าโซนขึงขัง
"ใครจะอยากไปโดนตีนมึง โอ้ยเหนื่อย ไปห้องพักดีกว่า แล้วเจอกันที่สระว่ายน้ำนะเว้ย ไอ้เรน ธันน์ ช้านอนนอกห้องนะ" โซนว่าก่อนจะชิ่งเดินหนี
"เก่งแต่ปากจริงๆ มึงนี่ ป่ะธันน์" เรนว่าตามหลังก่อนจะกอดคอธันน์ที่ยังยืนหายใจเหนื่อยหอบไม่หาย
- Writer
