“เซี้ยวนักนะ” เขาเลิกพูดแล้วหันมาปฏิบัติแทนด้วยการผ่อนร่างในอ้อมแขนลง ก้อนทรวงที่ชูช่ออยู่ต่อหน้าทำให้เขาน้ำลายสอขึ้นมาปัจจุบันทันด่วน ร่างเล็กดิ้นรนกระสับกระส่ายคล้ายทรมานเหลือแสน แต่เปล่าเลย อาการอยู่ไม่เป็นสุขเพราะถูกกระทำอย่างที่สามีได้ลั่นวาจาไว้ทำให้เธอร้อนวูบวาบ ไม่เป็นตัวของตัวเอง ความเสียวกระสันคล้ายจั๊กจี้แล่นวาบตั้งแต่ปลายนิ้วเท้าย้อนขึ้นมาถึงก้านสมอง มารู้ตัวอีกทีก็ตอนที่ใบหน้าของปริญญ์เลื่อนลงต่ำนั่นเอง... “พะ... พี่จะทำจริงๆ เหรอคะ” “แล้วทำไมคิดว่าพี่จะพูดเล่นล่ะครับ” “เอ่อ ก็มันน่าอายนี่คะ” “ชินเถอะ เพราะพี่จะไม่ทำแบบนี้แค่ครั้งเดียวแน่” เขาเริ่มแล้ว เริ่มทำให้เธอชินด้วยการแหวกกลีบสาวด้วยนิ้ว ลูบไล้เล่นเหมือนเพลินมือไม่หยุด ไม่รู้ว่าปริญญ์จะรู้หรือไม่ว่าทุกครั้งที่นิ้วมือเขาปัดผ่านถูกบางจุดของช่อกุหลาบกลางร่าง เธอก็สะดุ้งทุกครั้งเหมือนมีกระแสไฟอ่อนๆ แล่นผ่าน แต่เธอเพิ