34 เสียงรถยนต์ที่คุ้นหูวาติยาดังอยู่ที่หน้าบ้านของพี่สาว ร่างบางสวมกระโปรงสีชมพูและเสื้อสีเดียวกันเดินออกมาดูที่หน้าบ้าน วาติยาตกใจจนแทบลืมหายใจเมื่อเห็นราเชนทร์ก้าวลงมาจากรถยนต์หรูของเขา ในใจของเธอร้อนรน นี่เพิ่งจะห้าโมงเย็น ทำไมราเชนทร์จึงมารับพี่สาวของเธอเร็วนัก แล้วเธอจะทำยังไงดี “แก้วจ๋า แก้ว แก้วพี่มารับแล้ว” ราเชนทร์ร้องเรียกชื่อภรรยาเสียงดังลั่น วาติยาเดินวนเวียนอยู่ในบ้านเพราะไม่รู้จะทำยังไงต่อไปดี ในที่สุดเธอก็เดินไปที่ประตูหลังบ้าน ก่อนจะเดินลงไปในสวนผัก เพื่อเดินทางไปหาจ้อยตัวช่วยของเธอ ราเชนทร์เดินไปเดินมาที่หน้าบ้าน เห็นบ้านเงียบเหมือนไม่มีคนอยู่เขาจึงนั่งลงที่ไม้แคร่ที่อยู่หน้าลานบ้าน รับลมยามเย็นที่พัดโชยมาด้วยความสดชื่น ส่วน วาติยารีบเดินไปตามท้องร่องที่เธอค่อนข้างชำนาญทางมากขึ้น หลังจากที่ใช้ชีวิตอยู่ที่นี่ได้ราวหนึ่งสัปดาห์ “จ้อย จ้อยอยู่หรือเปล่า จ้อย” วาติยาร้องเ