30
เวลาเกือบสิบโมงวาติยาเดินทางมาที่ตลาดพร้อมกับลุงหมาย เพื่อเอาผักมาส่งตามปกติ หลังจากทุ่มเถียงกับพี่สาวอยู่พักใหญ่ เพราะธาริกาต้องการมาส่งผักเอง แต่เธอค้านเพราะว่าพี่สาวต้องไปงานเลี้ยงของซาฮัคที่จะเริ่มขึ้นในเวลาบ่ายโมง
ระหว่างที่เธอกำลังยกผักลงจากท้ายรถกระบะอยู่ดีๆ ก็มีมือหนึ่งมาจับที่ขอบตะกร้าผักของเธอ พร้อมกับน้ำเสียงที่เธอไม่คุ้นหู หากแต่ใจของเธอเต้นรัวเมื่อได้กลิ่นกายที่แสนเร้าใจของเจ้าของมือ ทั้งๆ ที่เธอยังไม่เห็นหน้าเขาด้วยซ้ำ เช่นเดียวกับซาฮัคกลิ่นกายสาวที่หอมรัญจวนลอยเข้าปะทะกับโพรงจมูกของเขา ทำให้ประสาทสัมผัสทุกส่วนที่อยู่ในร่างกายร้อนระอุขึ้นทันที
วาติยาได้เห็นใบหน้าของเขาหลังจากที่เธอเงยหน้ามอง ใบหน้าคมเข้ม ดวงตาสีดำสนิทดูน่าเกรงขามแฝงไว้ด้วยเสน่ห์ที่มากล้น คิ้วของเขาดกดำ จมูกโด่งเป็นสัน ริมฝีปากหนาได้รูป ร่างกายสูงใหญ่จนเธอต้องแหงนมอง เพราะตัวเธอสูงเลยไหล่เขาเพียงนิดเดียว
