ตอนที่ 3 จับคู่
2136 Words
“น้องซีซ่าคะ!!!!”
กรี๊ด!!! เสียงใครมาเอะอะโวยวายในห้องนอนของฉันแต่เช้าเนี่ย
“อ้าว...พี่โด่งเหรอคะ มีอะไรกับซีซ่าแต่เช้าเนี่ย”
ฉันพูดในลำคอแล้วดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมโปงไว้ แอร์เย็นดีจริงๆ
“ยังจะนอนต่ออีกเหรอคะคุณน้องซีซ่า ตื่นขึ้นมาเดี๋ยวนี้เลย มาดูสิ่งท่น้องทำไว้เลยนะคะ!”
พี่โด่งเดินมาเปิดผ้าห่มที่คลุมตัวฉันออกแล้วแล้วโยนทิ้งไปที่พื้น พร้อมกับฉุดกระชากแขนฉันให้ฉันลุกขึ้นไปนั่ง
“โอ๊ย...อะไรกันคะพี่โด่ง ซีซ่าจะนอนนะ”
“หนีตามกัน กลายเป็นเรื่องใหญ่ไปแล้วสำหรับหนุ่มสาวสุดฮอตแห่งยุคในตอนนี้ ฟาครีและซีซ่า ทั้งสองคนเหมือนโรมิโอกับจูเลียตวิ่งไปต่อหน้าต่อตาผู้คนทั้งงานเลี้ยง!!!”
“…”
“ยังมีอีกนะคะ หนุ่มสาวรุ่นใหม่ไฟแรงไม่แคร์สื่อ จับมือฉอเลาะกันต่อหน้าสื่อมวลชนอย่างไม่อายใคร!!!”
“…”
“ยังไม่หมดนะคะ ยังมี...”
“พอแล้วค่ะพี่โด่ง”
“พอแล้วเหรอคะคุณน้อง นี่พี่ถามจริงๆ นะคะ ไหนคุณน้องบอกกับพี่ว่ามันไม่มีอะไรไม่ใช่เหรอคะ ไหนบอกเกลียดน้องฟาครีไงคะ แล้วทำไมถึงมีภาพจับกับวิ่งออกจากงานแบบนี้”
พี่โด่งปาหนังสือพิมพ์หลายสิบฉบับลงบนเตียงนอนสีแดงของฉัน ฉันหยิบขึ้นมาหนึ่งเล่ม ภาพฉันกับฟาครีจับมือกันวิ่งออกจากงานเด่นหราอยู่หน้าหนึ่งของหนังสือพิมพ์ทุกฉบับจริงๆ ด้วย แถมยังพาดหัวข้อข่าวตัวเป้งอีกต่างหาก
“มันไม่ใช่อย่างที่พี่คิดนะคะ หมอนั่นลากซีซ่าออกไปเอง แล้วก็มาบอกเหตุผลทีหลังว่าเพราะเขารู้ว่าซีซ่าอึดอัด ซีซ่าไม่ได้เต็มใจหรือนัดแนะกับเขาเลยนะคะ”
“…”
“พี่โด่งเชื่อซีซ่านะคะ”
“โถ...คุณน้องซีซ่าขา จะให้พี่เชื่อได้ยังล่ะคะ เพราะแต่ละภาพเนี่ย ทั้งน้องซีซ่าและน้องฟาครีไม่ได้ห่างกันเลยนะคะ ตั้งแต่ตอนเข้างานเลยด้วย”
“ก็หมอนั่นมันจับซีซ่าไว้นี่คะ ซีซ่าไม่ได้ยินยอมสักหน่อย”
ฉันเบะปาก ทำไมเรื่องมันกลายเป็นแบบนี้ไปได้นะเนี่ย ทั้งที่เมื่อก่อนฉันและหมอนั่นไม่เคยเจอกันด้วยซ้ำ ถึงจะอยู่บริษัทเดียวกันก็เถอะ แต่พอเหตุการณ์ในวันนั้นได้เกิดขึ้น ฉันกับหมอนี่ก็เจอกันตลอด ซ้ำยังถูกจับคู่จากสื่อมวลชนและแฟนคลับบางกลุ่มอีกต่างหาก
“แล้วจะเอายังไงล่ะคะเนี่ย สิบเอ็ดโมงน้องซีซ่าต้องเข้าประชุมที่บริษัทด้วยนะคะ”
“หา! ประชุมอะไรคะพี่โด่ง”
“พี่ก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะ เฮียเพิ่งโทรบอกพี่เมื่อคืนเอง แต่รู้สึกจะเป็นโปรเจ็กต์ใหม่ของบริษัทเราน่ะค่ะ”
“แล้วมันเกี่ยวอะไรกับซีซ่าคะเนี่ย ซีซ่าเป็นนางแบบนะคะ”
“แล้วพี่จะรู้เหรอคะ เอาเป็นว่าน้องซีซ่ารีบไปอาบน้ำเถอะค่ะจะได้ไปบริษัทกัน นี่ก็เก้าโมงครึ่งแล้ว”
“ขออีกครึ่งชั่วโมงได้ไหมคะ เมื่อคืนกว่าจะกลับก็เกือบเที่ยงคืนแน่ะ”
“ก็นั่นไม่ใช่เพราะน้องซีซ่ามัวแต่ไปจี๋จ๋ากับน้องฟาครีเหรอคะ”
“พี่โด่งง่ะ”
“ไม่ต้องเถียงค่ะ ไปเดี๋ยวนี้เลย”
พี่โด่งดึงตัวฉันขึ้นจากเตียงแล้วดันหลังฉันให้เดินเข้าห้องน้ำ ให้ตายสิ...ยังง่วงอยู่เลย
ฉันกับพี่โด่งติดสปีดฝีเท้าวิ่งไปที่ห้องประชุมอย่างรีบร้อนเพราะตอนนี้เป็นเวลาสิบเอ็ดโมงสิบนาที นั่นก็หมายความว่าฉันและพี่โด่งเลยเวลาเข้าประชุมมาสิบนาทีแล้ว!!! ดันไปเสียเวลาตอนเลือกชุดนั่นแหละ ก็ฉันเป็นนางแบบนี่นา เวลาออกข้างนอกทุกครั้งไม่ว่าจะไปไหนก็ตาม เรื่องชุดพิถีพิถันมากเป็นพิเศษ
ตึกๆๆๆๆ
แอ๊ด...พลั่ก!
“ขอโทษที่มาช้าค่ะเฮีย”
ฉันพุ่งพรวดเข้าไปในห้องประชุมแล้วเอ่ยวาจาขอโทษเฮียเจ้าของบริษัท เฮียมองฉันและพี่โด่งด้วยสายตาตำหนิเล็กน้อยแต่ก็ไม่ได้ว่าอะไร พร้อมกับพยักหน้าให้ฉันไปนั่งตรงที่ของตัวเองได้
“…”
“จูปาจุปส์”
มะ...ไม่จริงน่า ทำไมไอ้เด็กขี้อ้อนนั่นถึงมานั่งอยู่ฝังตรงข้ามฉันได้ละเนี่ย
“เอาล่ะ...ทุกคนคงพอจะรู้แล้วใช่มั้ยว่าที่เฮียเรียกประชุมในวันนี้เพราะทางบริษัทเราจะมีโปรเจ็กต์ใหม่ต้อนรับวันวาเลนไทน์ปีนี้น่ะ
“ทราบครับ/ค่ะ”
ถึงแม้ความจริงฉันจะไม่รู้อะไรเลย แต่ก็ต้องเออออห่อหมกทำเป็นรู้ไปก่อนไม่งั้นเดี๋ยวโดนเฮียดุ
“ดี โปรเจ็กต์วาเลนไทน์ที่เราที่เราจะทำขึ้นนี้เป็นโปรเจ็กต์แบบคู่หูดูโอ้”
“หา!”
ฉันส่งเสียงร้องเบาๆ เพื่อกันเฮียได้ยิน โปรเจ็กต์คู่หูดูโอ้งั้นเหรอ....
“ตอนแรกที่เฮียคิดไว้คือ เฮียกะจะเอาโด่ง อุปกรณ์สลัมจับคู่กับเพชร นางมาร แต่ตอนนี้ตอนนี้เฮียเปลี่ยนใจแล้วละ”
“อ้าว...ทำไมละคะเฮีย”
ผู้จัดการส่วนตัวของคุณเพชร นางมารถามขึ้นด้วยน้ำเสียงฉงน
“เพราะมันมีหนุ่มสาวอีกคู่หนึ่งของบริษัทเราที่มาแรงและกำลังเป็นที่จับตามองมากกว่าโผล่ขึ้นมาน่ะสิ
“เอ๋…”
เฮ้ยๆ ลางชักไม่ดี หวังว่าเฮียคงไม่คิดจะ...
“นั่นก็คือเธอสองคน ซีซ่า ฟาครี ฉันได้ติดตามข่าวของเธอสองคนมาพอสมควร อีกทั้งข่าวล่าสุดก็คือเมื่อเช้านี้ พวกเธอสองคนน่ะมาแรงแซงโค้งรุ่นพี่ไปหลายคนเลยนะ”
เฮียหันมายิ้มแป้นแล้นให้ฉันและฟาครี ไม่นะ!!! ทำไมยิ่งหนีถึงได้ยิ่งเจอละเนี่ย ไม่เข้าใจ
“ไม่นะคะเฮีย หาคนอื่นมาจับคู่กับเด็กนี่แทนเถอะค่ะ ซีซ่าไม่เหมาะหรอก อีกอย่างเรื่องข่าวเมื่อเช้าก็เป็นเรื่องเข้าใจผิด ไม่มีมูลแน่นอน”
ฉันพูดขึ้นทันทีโดยไม่คิด พอคิดได้อีกทีก็พบกับสายตานับสิบคู่ที่จ้องมองมาอย่างไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่โดยเฉพาะสายตาของเฮีย
“และโปรเจ็กต์ที่เฮียคิดไว้ก็คือ...โปรเจ็กต์คู่รักสุดฮอตแห่งปี เฮียตั้งใจจะนัดนักข่าวมาประกาศอย่างป็นทางการการเรื่องความสัมพันธ์ของเธอสองคน โดยเฮียจะให้เธอสองคนตบตาประชาชน ทำทีเป็นคู่รักกันเพื่อเรียกเรตติ้ง จากนั้นก็จะให้เธอสองคนทำงานร่วมกันบ่อย เช่น ถ่ายแบบนิตยสารร่วมกัน หรือไม่ก็แสดงละครร่วมกัน”
“หา! แบบนั้นก็เท่ากับเราหรอกลวงประชาชนนะคะเฮีย”
“หึ...”
เสียงหัวเราะเย้ยหยันจากบุคคนตรงข้าม
“มันเป็นการเรียกเรตติ้งต่างหากล่ะซีซ่า ทุกบริษัทเขาก็ทำกันทั้งนั้น อีกอย่างก็ไม่มีอะไรเสียหายสักหน่อย แกล้งทำตัวเหมือนกับว่าเป็นคู่รักกันก็พอ ให้สัมภาษณ์ไปว่ากำลังดูๆ กันอยู่ ยังไม่ถึงขั้นเป็นแฟนก็ได้ เอาให้พอมีคนจับตามองเธอสองคนแค่นั้นแหละที่เฮียต้องการ”
“แต่เฮียคะ...”
“ซีซ่า...มันคือธุรกิจ เฮียแค่ต้องการให้เธอสองคนทำทีเหมือนกำลังดูใจกัน ให้มีคนติดตามเรื่องราวของเธอสองคนเยอะๆ แล้วพอเรื่องของเธอสองคนกระหื่มเมื่อไหร่ เฮียก็จะป้อนงานละครให้พวกเธอ หรือไม่ก็งานถ่ายแบบนิตยสาร คราวนี้ล่ะ...เรตติ้งของบริษัทเราจะต้องดีดีเลิศแน่ๆ”
“แต่ตอนนี้เรตติ้งของบริษัทเราก็ไม่ได้ตกหรือลดน้อยลงนี่คะ”
“แต่มันก็ไม่ได้เพิ่มขึ้นเหมือนกัน อย่าลืมซิว่ามีบริษัทเปิดใหม่นะ แถมยังรวมดารานักร้องวัยรุ่นเด็กๆ ไว้เพียบเลยด้วย เราจะเรตติ้งตกเมื่อไหร่ก็ไม่รู้”
“ผมยินดีช่วยเฮียครับ”
ฟาครียกมือขึ้นพูดแล้วยิ้มแย้มอย่างสบายใจ ในปากอมจูปาจุปส์ไว้เหมือนเดิม
“ดีมากฟาครี แล้วเธอล่ะซีซ่า ว่ายังไง”
“เอ่อ...”
“ว่ายังไงซีซ่า”
“กะ...ก็ได้ค่ะ”
ฉันรับปากในที่สุด หันไปขอความช่วยเหลือทางพี่โด่งก็โดนส่ายหน้าปฏิเสธ
แง้ ทำไมเรื่องทุกอย่างถึงกลายเป็นแบบนี่ไปได้ ฮือออ!
“ดีมากซีซ่า งั้นพวกเธอสองคนก็ลงไปให้สัมภาษณ์นักข่าว เฮียนัดไว้ที่หองประชุมกลาง”
“หา!!!”
“เฮียเขาเตรียมการไว้พร้อมแล้วน่ะครับพี่สาว”
ฟาครียังคงยิ้มไม่เปลี่ยนแปลง เขาลุกจากเก้าอี้มาลากแขนฉันที่กำลังอึ้งจนพูดไม่ออกเดินจากห้องประชุมไป
เฮียใจร้ายที่สุด ทำอะไรไม่ถามกันก่อนเลย ฮืออ
“นี่นายไม่รู้สึกอะไรบ้างเลยหรือไง”
ฉันถามฟาครีในระหว่างที่เรากำลังจะเดินไปหอประชุมกลาง
“รู้สึก? พี่สาวหมายถึงอะไรล่ะครับ”
ฉันเกลีดคำว่าพี่สาวของหมอนี่จัง
“ก็เรื่องของเราของเราสองคนไง นายไม่รู้สึกกระดากๆ บ้างเหรอ”
“ไม่นี่ ผมชอบ พี่สาวน่ารักออก เซ็กซี่ด้วย”
ฟาครีมองขึ้นมองลงที่ร่างกายฉันด้วยสายตาของพวกจิตหื่น ทำให้ฉันต้องตบป้าบเข้าที่แก้มของเขา
เพียะ!
“อย่ามาทะลึ่งกับฉันนะยะ”
“ฮ่าๆๆ ผมล้อเล่นน่า ก็ไม่จะเป็นอะไรเลยนี่ครับ ไม่ได้จริงจังสักหน่อย นานๆ เข้าพอคนเขาเลิกสนใจเรื่องของผมกับพี่สาว เราก็ค่อยออกมาบอกว่าเลิกดูใจกันแล้ว ทีนี่เรตติ้งก็จะบูมอีกครั้ง เห็นมั้ยครับ บูมทั้งตอนคบและตอนเลิกเลย ฮ่าๆๆ”
“นายนี่มันเห็นแต่ผลประโยชน์จริงๆ เลยนะยะ ไม่คิดถึงผลเสียบ้างเลยรึไง”
“หือ? ผลเสียอะไรอะครับ”
“ก็อย่างเช่นแฟนคลับของนายหรือแฟนคลับของฉันอาจจะไม่พอใจ”
“อ๋อ...ถ้าเรื่องนั้นไม่ต้องเป็นห่วงหรอกครับ ถ้าแฟนของผมจะทำอะไรพี่สาวจริงๆ ผมจะปกป้องพี่สาวเอง”
“…”
“ด้วยชีวิตเลย”
“…”
“พี่สาว! เป็นอะไรครับ”
“อ๊ะ! เปล่าๆ ไม่เป็นอะไร”
“อ่า...ก็ดีครับ อ๊ะ! ถึงห้องประชุมกลางแล้ว พร้อมนะครับ”
“อื้ม ถึงไม่พร้อมก็ต้องพร้อมอยู่ดี คำสั่งจากเบื่องบนสุดเอาแต่ใจนี่นา”
“ฮ่าๆๆ งั้นก็เข้าไปข้างในกันเถอะครับ”
ฟาครีเอาพลาสติกมาห่อจูปาจุ๊ปส์แล้วยัดลงในกระเป๋ากางเกงตามแบบฉบับก่อนจะจับมือฉันไว้แล้วเปิดประตูห้องประชุมกลางเดินเข้าไป
“อ๊ะ! น้องฟาครีกับน้องซีซ่ามาแล้ว ได้ข่าวว่าน้องทั้งสองคนจะเปิดเผยความสัมพันธ์กันแล้วใช่มั้ยคะ”
ทันทีที่ฉันและฟาครีเดินเข้าไปในห้อง นักข่าวทุกคนก็ลุกฮือกันวิ่งตรงเข้ามาหาแล้วถามกันเป็นชุด
“ใจเย็นๆ นะครับ ขอผมพาพี่สาวไปนั่งก่อนนะ”
ฟาครียกมือห้ามพวกนักข่าวแล้วพาฉันเดินไปนั่งที่เก้าอี้ด้านหน้า ฉันฉีกยิ้มหวานที่สุดเท่าที่จะทำได้
“โอเคครับ อยากถามอะไรถามมาเลย”
“ค่ะ เรื่องแรกเลยนะคะ ความสัมพันธ์ของน้องฟาครีกับน้องซีซ่าค่ะ”
“ครับ ตอนนี้ผมกับพี่สาวเรากำลังดูๆ กันอยู่ครับ”
“ว้าว...จริงเหรอคะ แต่ว่าเห็นอยู่ด้วยกันบ่อย มีข่าวด้วยกันเยอะมากนี่ยังไม่ถึงขั้นพัฒนาเป็นแฟนอีกหรอคะ ทำไมถึงแค่ดูๆ กันอยู่”
“คือว่า...ความรักก็ต้องใช้เวลาน่ะค่ะพี่ ซีซ่ากับฟาครีก็เลยตกลงกันว่าเราจะดูๆ กันไปก่อน ถ้าเราเข้ากันได้ทุกอย่างโอเค เมื่อนั้นเราจะตกลงคบกันอย่างเป็นทางการค่ะ และแน่นอนว่าเราสองคนจะนัดพี่ๆ มาให้ข่าวแน่นอนค่ะ”
“แล้วขอทราบได้มั้ยคะว่าใครเป็นคนเริ่มปิ๊งใครก่อนคะ น้องฟาครีหรือน้องซีซ่า”
“ผมเองครับ! ผมชอบพี่เขาก่อน”
ฟาครียกมืออย่างยิ้มแย้ม เขาทำท่าทางเหมือนเด็กๆ จนนักข่าวหลายคนพากันขำท่าทีเขา จากตอนแรกที่นึกว่าการให้สัมภาษณ์กับนักข่าวครั้งนี้จะต้องกดดันมากแน่ๆ กลับกลายเป็นรู้สึกสบายใจแทน เพราะในช่วงเวลาของการสัมภาษณ์ฟาครีคอยปล่อยมุกตลกทำให้หัวเราะอยู่ตลอดเวลา การให้สัมภาษณ์ครั้งนี้ก็เลยผ่านไปได้ด้วยดี
- Writer
