หลงกลรัก (25+)

ตอนที่ 3

ณ ประเทศสหรัฐอเมริกา

"นี่คุณน้องตื่นๆๆๆ ตื่นได้แล้วคะสายแล้วเรามีถ่ายแบบตอนสิบโมงนะคะ ลุกไปอาบน้ำเดี๋ยวนี้เลย" เสียงเล็กที่ดัดจนแหลมของพี่จีจี้ผู้จัดการสาวประเภทสองพูดขึ้น

"อือออ ขออีกนิดได้ไหมคะ แอลพึ่งได้นอนตอนตีห้าเองนะคะพี่จีจี้" เธองัวเงียตอบออกมาเพราะเมื่อคืนถ่ายแบบจนถึงตี่สี่กว่าจะได้นอนก็ปาเข้าไปตี 5 แล้ว

"พี่จีจี้รู้คะ แต่ตอนนี้เรากำลังจะไปสายแล้วนะคะถ้าคุณน้องยังไม่ตื่น หรือว่าจะให้พี่โทรไปยกเลิกดีคะ" พี่จีจี้พูดพลางเหล่มองไปที่หญิงสาวที่ตอนนี้กำลังลุกขึ้นมาพร้อมก้าวเท้าตรงไปยังห้องน้ำทันทีที่จีจี้พูดจบ

ถึงหญิงสาวจะเป็นนางแบบระดับแนวหน้าของอเมริกาแต่ก็ไม่เคยสักครั้งที่จะเกเรเรื่องงาน เธอเป็นคนมีความรับผิดชอบสูงเพราะต้องใช้ชีวิตคนเดียวมาตั้งแต่เรียนมหาวิทยาลัยจนตอนนี้อายุก็ปาเข้าไปเกือบสามสิบแล้วแต่ด้วยความที่เธอเป็นนางแบบและต้องใช้รูปร่างทำมาหากินจึงทำให้เธอยังดูสาวและสวยสะพรั่งกว่าอายุจริง

ผ่านไป 20 นาทีเธอก็เดินออกมาจากห้องน้ำพร้อมกับแต่งตัวเรียบร้อยแล้วเพราะห้องแต่งตัวติดกับห้องน้ำ แต่ยังไม่ได้แต่งหน้าเพราะยังไงเธอก็ต้องไปแต่งที่งานอยู่แล้วเลยไม่รู้จะเสียเวลาแต่งจากที่นี่ไปทำไม

"ไปคะพี่จีจี้ แอลพร้อมแล้ว" เธอบอกออกมาก่อนจะเดินออกไปจากห้องพร้อมทั้งพี่จีจี้ที่เดินขนาบข้างมาด้วย

ตั้งแต่เธอมาอยู่ที่นี่ คนเดียวที่เป็นทั้งเพื่อนทั้งพี่ก็คือจีจี้ จีจี้คอยดูแลเธอมาตลอดตั้งแต่ก่อนเข้าวงการจนตอนนี้ผ่านมาจะสิบปีแล้ว เธอเป็นนางแบบในสังกัดเพียงคนเดียวของจีจี้เพราะที่จริงแล้วจีจี้เปิดร้านอาหารเป็นของตัวเองแต่เพราะเห็นว่าเธอรูปร่างหน้าตาดีจึงแนะนำให้เธอมาถ่ายแบบจนดังเปรี้ยงป้างขึ้นมาเธอเลยขอให้จีจี้มาช่วยดูแลเธอไปด้วย

"วันนี้น่าจะเสร็จช้านะแอลเพราะเป็นงานเซ็ตใหญ่ส่งท้ายก่อนที่เราจะบินไปถ่ายแบบที่ประเทศไทย" จีจี้อธิบายเรื่องงานให้หญิงสาวฟัง

พอได้ยินชื่อประเทศไทย หญิงสาวกลับนั่งเงียบแล้วเบนสายตาออกไปนอกรถ

'นี่ผ่านมากี่ปีแล้วนะที่เราจากมา เขาจะเป็นยังไงบ้างนะ'

"เฮ้อ" เธอถอนหายใจออกมาจนจีจี้หันมามอง แต่ก็ไม่ได้พูดอะไร เพราะตั้งแต่รู้จักกันมาหญิงสาวเป็นแบบนี้ประจำ บางครั้งชอบเหม่อลอยมองออกไปข้างนอกเหมือนกำลังคิดอะไรอยู่คนเดียวจนเธอชินแล้ว เพราะหญิงสาวเป็นคนที่ถ้าไม่อยากบอกต่อให้ง้างปากยังไงเธอก็ไม่บอก เขารู้ว่าหญิงสาวมีเรื่องทุกข์ใจแต่ไม่ยอมพูดออกมา

แอลที่ตอนนี้อยู่ในภวังค์ความคิดของตัวเองคิดไปถึงชายหนุ่มที่อยู่อีกซีกโลกหนึ่ง ไม่รู้ป่านนี้เขาจะเป็นยังไง มีแฟนใหม่ไปแล้วหรือยัง รึว่ามีครอบครัวไปแล้ว คิดแล้วก็เจ็บปวด เธอจากเขามาแบบไม่ได้ล่ำลาเลยสักคำ เขาคงจะโกรธเธอมากหรือว่าบางทีเขาอาจไม่ได้ใส่ใจก็ได้ วันนั้นที่เธอจากมาเธอคิดว่าจะโทรไปบอกเขาแต่ดันทำโทรศัพท์หายและเบอร์ของชายหนุ่มก็อยู่ในนั้น เธอจำเบอร์เขาไม่ได้เพราะปกติแล้วก็อยู่ด้วยกันโทรหากันทีก็แค่กดโทรออก เลยไม่รู้จะจำไปทำไม

เธอเคยคิดที่จะบินกลับไทยหลายครั้งแต่ด้วยภาระหน้าที่ ที่ต้องเรียนหนังสือพร้อมทั้งเธอกำลังเข้าวงการใหม่ด้วยจึงมีงานถ่ายแบบมาไม่ขาดสายจนเวลาผ่านเลยมาเกือบ 10 ปี

พี่จีจี้ขับรถมาจนถึงสถานที่ถ่ายแบบในวันนี้เรียบร้อยแล้ว หญิงสาวเดินลงไปจากรถก่อนจะตรงไปยังซุ้มที่เขาจัดเตรียมไว้ให้เธอโดยเฉพาะ การถ่ายแบบเซ็ตนี้เป็นชุดว่ายน้ำออกแนวเซ็กซี่ ซึ่งหญิงสาวก็ไม่ขัดข้องเรื่องกายถ่ายแบบประเภทนี้อยู่แล้ว เพราะพ่อเธอเป็นคนอเมริกันและเธอก็โตมากับสังคมที่นี่จึงทำให้เรื่องแบบนี้เป็นเรื่องธรรมชาติมากสำหรับเธอ

เวลาผ่านไปจนในที่สุดการถ่ายแบบเซ็ตนี้ก็จบสิ้นลง ทุกคนต่างชื่นชมเธอที่งานออกมาดีเกินคาด หญิงสาวไม่เรื่องมาก ไม่ถือตัวถึงแม้จะเป็นนางแบบดัง ต่างจากนางแบบบางคนที่ทั้งเรื่องมาก ขี้วีน ขี้เหวี่ยง แอลเป็นที่รักของคนที่ได้ร่วมงานกับเธอ

"อ่าวสวัสดีเดวิส วันนี้ไม่ทำงานเหรอมาหาไอได้เนี่ย" แอลทักออกไปเมื่อเห็นว่าคนที่เดินเข้ามาคือ 'เดวิส คารอส' เพื่อนสนิทของหญิงสาว

"มีสิแต่เราคิดถึงแอลนี่นา เลยแวะมาหา" เดวิสพูดออกมาตามตรง เขาชอบแอล ชอบมาตั้งนานตั้งแต่เรียนมหาวิทยาลัยด้วยกัน เขาเคยสารภาพรักกับหญิงสาวมาแล้วหลายครั้งแต่เธอบอกว่ายังไม่พร้อมให้เป็นเพื่อนกันไปก่อน

"แหมๆๆปากหวานอีกตามเคย แล้วไม่คิดถึงพี่จีจี้บ้างเหรอคะน้องเดวิส" จีจี้ที่เดินเข้ามาสมทบพูดขึ้น

"ฮะฮะฮะ คิดถึงสิครับ แล้วนี่ถ่ายแบบเสร็จแล้วจะไปไหนกันต่อครับ”

"อ้อแอลว่าจะกลับไปเก็บของน่ะ พรุ่งนี้มีบินไปถ่ายแบบตั้งแต่เช้า" หญิงสาวบอกอกไป

"อ่าวครั้งนี้ไปถ่ายต่างประเทศเลยเหรอ ประเทศไหนอะ เผื่อเดตามไป" ชายหนุ่มถามขึ้น

"ประเทศไทยจ้าเดวิส ถ้าจะตามไปหาเจ้ก็ได้นะเจ้ไม่ห้ามหรอก" พี่จีจี้แซวเล่น

"โหไปไกลเลยเหรอ แล้วไปกี่วันครับ" ชายหนุ่มถามขึ้นทันที

"ก็จนกว่าจะถ่ายเสร็จอะ คงจะนานอยู่นะ น่าจะเป็นเดือนอะ เพราะงานนี้เป็นงานใหญ่ต้องร่วมงานกับบริษัททางโน้นด้วย" จีจี้อธิบาย

"โหไปนานขนาดนั้นเลยเหรอครับเนี่ย" ชายหนุ่มเสียงดังขึ้นมา

"อืม จะเสียงดังทำไมเล่าอยู่กันแค่นี้เอง ถ้าเดวิสคิดถึงก็แค่บินไปหาพวกเราไง" ณิชาปรามขึ้นเมื่อเพื่อนของเธอเริ่มพูดดังขึ้น

"อืม เดไปแน่ๆ แล้วนี่จะกลับเลยรึป่าวละ" เขาถามขึ้นมาอีกครั้ง

"อือกลับแล้วๆ ปะพี่จีจี้ งั้นแอลไปนะ ไว้เจอกัน บาย" แอลพูดพร้อมกับเดินนำหน้าจีจี้ไปที่รถ

จีจี้รีบวิ่งตามมาก่อนจะเข้าประจำที่คนขับ

"ตอนไหนจะยอมใจอ่อนให้เดวิสอะแอลพี่ละสงสารเค้านะตามจีบมาตั้งนาน เป็นพี่นะหาใหม่ไปละเล่นตัวขนาดนี้" จีจี้ถามออกไปพร้อมกับพูดแขวะออกมา

"ขับรถไปเลย แอลอยากพักขอนอนแป๊ปนะถึงแแล้วปลุกแอลด้วย โอเค๊" เธอพูดพลางเอนตัวลงนอน

จีจี้ได้แต่สายหัวกับความใจแข็งของแอล ก่อนจะขับรถไปส่งหญิงสาวยังคอนโดของเธอ