แกรนิคและกลาสเดินเข้ามาในบ้านทั้งสองคนหัวเราะคิกคักอย่างอารมณ์ดี แต่พอเดินผ่านห้องรับแขกใหญ่ของบ้าน ทั้งสองคนต้องหยุดชะงักเท้าเดินทันทีเพราะแด๊ดคอนส์นั่งอยู่ที่ห้องรับแขกใบหน้าที่เคร่งเครียด ทั้งสองคนเดินเข้าไปด้านในหาทันที
" เกิดอะไรขึ้นคะแด๊ด?" กลาสถามออกมาด้วยความสงสัย แด๊ดคอนส์เงยหน้าขึ้นมาสบตากับลูกสาวและแกรนิคแล้วถอนหายใจเบาๆ แกรนิคจ้องมองหน้าแด๊ดคอนส์นิ่ง
" เฟรดริคส์มันคลั่งตอนนี้ออกจากบ้านไปแล้ว ไม่รู้ว่ามันไปไหน?" แด๊ดคอนส์ตอบออกมาด้วยความเป็นห่วงเฟรดริคส์ แกรนิคขบกรามแน่น พร้อมกำมือของคนตัวเล็กแน่นเช่นกัน กลาสถึงกับทำหน้าเหยเก
" อ๊ะ กลาสเจ็บนะพี่แกร" กลาสพูดออกมาเรียกสติของเขา แกรนิคหันหน้ามามองหน้าคนตัวเล็กแล้วรีบคลายมือหนาออกมา
" ขอโทษครับพี่กลาส" แกรนิคพูดออกมาน้ำเสียงสำนึกผิด กลาสส่งยิ้มให้เพื่อให้เขาสบายใจ
" ไม่เป็นไรค่ะ " กลาสพูดออกมา ทั้งสองคนหันไปมองหน้าแด๊ดคอนส
