หยางเจี๋ยรู้ว่ามีคนผู้หนึ่งเดินเข้ามา หรี่ตาดูเห็นเป็นสตรีผู้หนึ่งเขายกมุมปากแล้วเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่ดูออกว่ากำลังเมาเต็มที่
"เจ้ามาแล้วหรือ มาเอาสุรามาให้ข้า"
สตรีนางนั้นเดินมาใกล้ กลิ่นหอมอ่อน ๆ ที่ติดกายนางทำให้เขาเลิกคิ้วเขามองนางไม่ชัดนักเพราะนางใช้ผ้าคลุมใบหน้าไว้ครึ่งหนึ่งอีกทั้งหย่งเฉิงผู้หวังดีต้องการสร้างบรรยากาศให้จึงได้ดับไฟตะเกียงไปเกือบหมดภายในห้องจึงมีเพียงแสงไฟสลัว
กลิ่นหอมนี้ที่เขาคุ้นเคยเข้มข้นขึ้นเขาหัวเราะในลำคอ ทุกครั้งที่มีอะไรกับคนอื่นเขาต้องคิดถึงกลิ่นหอมนี้ตลอดเวลา ทั้งกลิ่นทั้งใบหน้าที่คอยหลอกหลอน จวบจนนางนั่งลงเรียบร้อยหยางเจี๋ยจึงเคาะไหสุรา ทำสัญญาณให้นางรู้ว่าตนเองต้องทำเช่นไร
สตรีผู้นั้นรินสุราให้เขา หยางเจี๋ยดื่มไปอีกหลายจอกอีกทั้งตั้งหน้าตั้งตาดื่ม โดยไม่มองหน้านาง และไม่สนทนาด้วยอีกทั้งไม่สนใจว่านางจะรู้สึกเช่นไร เป็นเช่นเคยเขาไม่ชอบโอ้โลมสตรีนักเมื่อเข
