"หากข้าไม่ดื่มจะมีหน้ามาพบเจ้าหรือ อย่างไรเสียข้าก็ยอมลดศักดิ์ศรีเพียงนี้ หยางเจี๋ยข้าสัญญาหากเจ้าไปกับข้า ข้าไม่มีทางยอมให้เจ้าลำบากเป็นแน่ คนผู้นั้นชรามากแล้วอีกไม่กี่ปีก็คงตายข้าก็จะกลายเป็นนายหญิงใหญ่ของที่นั่นเจ้าจะได้ไม่ต้องลำบากทนเลี้ยงม้าพวกนี้อีกต่อไป"
คุณหนูใหญ่รู้ว่าตนเองไม่มีทางแน่แล้วหากไม่จู่โจมหยางเจี๋ยเช่นนี้ ที่ผ่านมาลับหลังคนอื่นหลายครั้งนางแสดงออกว่ามีใจให้หยางเจี๋ย แต่คนผู้นี้ก็เอาแต่แสดงระยะห่างกับตนเองทั้งหมดคุณหนูใหญ่เข้าใจว่าเป็นเพราะหยางเจี๋ยเป็นคนเจียมตนรู้ฐานะตนเองดี วันนี้จึงยอมเปิดใจและตั้งใจที่จะพาเขาไปกับตนเองให้ได้
หยางเจี๋ยอึดอัดใจเป็นอย่างยิ่ง แต่เขาต้องปฏิเสธให้คุณหนูใหญ่เข้าใจว่าแท้จริงแล้วเขาไม่ได้คิดอะไรเกินเลยกับนางเลยสักครั้ง เขาขยับหนีคุณหนูใหญ่แต่ไม่คิดว่าสตรีผู้นั้นจะกล้าหาญกอดรวบเขาเอาไว้แนบแน่นอีกทั้งยังซบลงมาที่อกของตน
หยางเจี๋ยเงยหน้าถอนหาย
