หงส์คืนฟ้าชะตารัก

คุณหนูสี่ฉีเย่ว์

หยางเจี๋ยส่ายหน้าเด็กผู้ชายคนนี้ไปสัญญาอะไรกับคุณหนูสี่เอาไว้เยอะแยะกัน ทำให้เขาลำบากแล้วปกติเขาอยู่แต่ในสนามรบไม่เคยเล่นกับเด็กตัวเล็กๆ มาก่อน แล้วเขาจะเล่นกับซาลาเปาก้อนนี้ได้ยังไง 

อีกอย่างเธอเป็นถึงคุณหนูคนสำคัญถ้าเกิดอะไรขึ้นร่างกายนี้คงรับไม่ไหวอีก ต้องโดนตีจนตายแล้วถึงวิญญาณของเขาจะโตแล้วแต่เด็กคนนี้ก็เป็นเพียงเด็กอ่อนแอคนหนึ่ง 

หยางเจี๋ยมองมือผอมแห้งของตนเองแล้วส่ายหน้า เห็นทีว่าเขาต้องบำรุงและทำให้ร่างกายนี้แข็งแรงกว่านี้หน่อย ความฝันที่จะใช้ชีวิตอย่างมีความสุขในชาตินี้ของเขาจึงจะเป็นจริงได้

ฉีเย่ว์ใช้สองมือเท้าแก้มซาลาเปาของตนเอง สีหน้าไร้เดียงสายิ่งก่อนจะเอ่ยว่า

"พี่เจี๋ยท่านคิดถึงท่านแม่หรือไม่"

"ทำไมหรือคุณหนูคิดถึงแม่หรือ"

"คิดถึงแต่ท่านแม่มักเข้มงวด พอเจอก็ชอบให้เรียนหนังสือแม้จะคิดถึงข้าก็ไม่อยากเจอเท่าใด"

หยางเจี๋ยคิดว่าเด็กคนนี้ช่างประหลาด คิดถึงแม่แต่ไม่อยากเจอแม่ของหนูน้อยต้องเข้มงวดขนาดไหนกันนะ ได้ยินว่าเป็นนางคณิกาที่งดงามคนหนึ่งทำไมจึงได้เข้มงวดกับเด็กน้อยนัก

"ไม่ได้เจอแม่มานานแล้วหรือ"

"นานแล้วปกติท่านแม่จะอยู่ที่วัด นาน ๆ จะกลับจวนข้าไม่ค่อยได้พบ แต่พบคราใดก็ชอบหาครูมาเพิ่มให้ข้าแม้อยากพบข้าก็ไม่อยากพบ"

หยางเจี๋ยยิ้มออกมา แม่หนูน้อยนี่คงพูดจาวกวนตามประสาเด็ก ขณะที่เขากำลังหาทางไล่ให้กลับเข้าเรือนแม่นมคนดีของแม่หนูน้อยก็กระแอมขึ้น

"คุณหนูอีกไม่นานนายท่านก็จะกลับแล้วเจ้าค่ะ คุณหนูเล่นต่อไม่ได้แล้ว"

ฉีเย่ว์กลอกตาหนึ่งรอบก่อนจะเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงไม่ค่อยเต็มใจเท่าใด

"ข้าต้องไปแล้ว สัญญาที่ท่านจะพาข้าไปดูไข่นกริมน้ำข้าไม่ลืม ท่านต้องรีบหายนะ"

"คุณหนูไปได้แล้วเจ้าค่ะ"

"รู้แล้วน่านม"

"ข้าไปแล้วนะพี่เจี๋ย พรุ่งนี้มาไม่ได้ท่านพ่ออยู่ข้าต้องเรียนหนังสือทั้งวัน"

หยางเจี๋ยพยักหน้า นึกสงสารเด็กน้อยในใจเหตุใดเด็กตัวเล็กต้องเรียนหนักขนาดนี้ ลูกขุนนางในสมัยนี้เป็นแบบนี้ทุกคนหรือ เธอยังเป็นเพียงซาลาเปาก้อนเล็กอายุแปดขวบเท่านั้นเอง ที่พ่อของเธอให้เรียนก็เพื่อตอบสนองความต้องการของตัวเองเท่านั้น 

 ถ้าเป็นผู้หญิงฐานะต่ำต้อยนอกจากแต่งกับคนดีๆ แล้วย่อมไม่มีทางทำมาหากินด้วยตัวเองได้

 หยางเจี๋ยหยิบขวดกระเบื้องที่ด้านในใส่บ๊วยดองไว้จนเต็มขึ้นมาดู เขาหยิบบ๊วยดองขึ้นมาชิมรสชาติไม่เลว แม่หนูนี่ช่างใส่ใจหยางเจี๋ยจริงๆ เห็นท่าว่าหยางเจี๋ยคงเป็นเพื่อนเล่นเพียงคนเดียวของเธออย่างที่พูดไว้

 รสชาติบ๊วยดองทำหยางเจี๋ยรู้สึกสดชื่นขึ้นเป็นอย่างมาก เจ้าของขวดบ๊วยดองนี้แม้จะเป็นเพียงเด็กตัวเล็กแต่ไม่น่าเชื่อว่าจะทำให้เขารู้สึกดีจนคิดว่าความจริงการใช้ชีวิตในชาตินี้ไปวันๆ แบบนี้ก็ดีเหมือนกัน