"พี่เจี๋ย"
อาสุ่นเอ่ยทักทายคนมาใหม่อย่างชัดถ้อยชัดคำ หัวใจของฉีเย่ว์ราวกับจะเต้นช้าไปหนึ่งจังหวะ อีกทั้งนางยังกลั้นหายใจอีกด้วย นางมุดตัวอยู่ใต้ผ้าห่มอีกทั้งยังกำมือแน่น
อาสุ่นลุกขึ้นขยับเข้าไปใกล้หยางเจี๋ยอีกทั้งยังป้องปากกระซิบเสียงเบา
"คุณหนูวันนี้มีท่าทางประหลาดเจ้าค่ะ"
หยางเจี๋ยยกยิ้มบางหล่อเหลาเป็นอย่างยิ่งเขามองสตรีร่างบางที่กระโดดตัวลอยขึ้นบนเตียงอีกทั้งยังคลุมผ้าหนาแน่นก็ทำให้รู้สึกขบขันเป็นอย่างยิ่ง รอยยิ้มนั้นถึงกับทำให้แม่นางอาสุ่นแทบจะทรุดร่างระทวยลงบนพื้น นางกระแอมขยับใกล้เขาด้วยความเผลอไผล หยางเจี๋ยจึงถอยห่างจากนางหนึ่งก้าวแล้วยื่นเสื้อคลุมในมือให้
"ท่าทางคุณหนูของเจ้าต้องการพักผ่อนแล้ว ข้าเพียงแต่เอาของมาคืนไม่รบกวนแล้ว"
กล่าวจบก็ถอยออกไปทันใด ทิ้งร่างที่ประดุจว่าวิญญาณได้หลุดลอยไปแล้วของอาสุ่นไว้ตรงนั้น ฉีเย่ว์ค่อยๆดึงผ้าห่มลงแล้วมองรอบๆ ห้องเมื่อไม่เห็นเขาแล้วนางจึ
