When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
MASASABI KO NA isa ito sa best day ever kahit na ngayon pa lang kami nagsisimula muli ni Elisa na mag-kalapit. Salamat talaga sa aking kapatid at inihabilin niya sa akin si Elisa. Masaya na ako na nakaka -usap ito hindi tulad ng mga naunang araw namin na tungkol lang sa trabaho ang pinag – uusapan. Malapit ng mag – lunch at wala pa ang aming pagkain ni Elisa, baka na traffic lang si Alfon kaya medyo natatagalan. Lahat yata ng pagkakataon ay nilulook forward ko na dahil may basbas na ang paglapit ko kay Elisa. “Bantayan hind imaging malapit. Mag-kaiba iyon Heinz, ayan ka na naman!” heto na naman ang aking kontrapelong isipan. Paano ko magagawang bantayan ito kung hindi kami magkakalapit? Paano ko siya matatanong ng ilang detalye kung hindi siya palagay sa akin? Paano kung may manligaw di