When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
MAAYOS naman ang naging takbo ng halos isang linggo namin ni Elisa, Friday na kasi ngayon. Masasabi ko na masaya pala kapag wala ang kapatid ko. Masaya dahil walang istorbo. Hindi na rin kami nagkaka-ilangan na ni Elisa. Tingin ko nagiging komportable na siya sa akin. Madalas kaming umuwi ng gabi, nagpapahintay ako sa kanya dahil baka may kailanganin akong documents mula sa file niya. Ngunit mas malamang ang gusto kong gabihin kami para hindi siya maka-angal na ihahatid ko siya sa bahay nila. Hindi ko siya pinapayagan na sumakay ng tricycle nang mag-isa lalo na at gabi. Bukod sa maihahatid ko pa siya ay nakikita at napapagmasdan ko siya ng matagal. Minsan nga wala na akong ginagawa. Nakatingin lang ako sa salamin. Pinagmamasdan ko lang ang maganda niyang mukha. Di ko na alam kung anong t