+18 YETİŞKİN İÇERİKLİ SAHNELER VAR...
Önüme bırakılan sözleşmeye bir de masadaki kaleme bakıp duruyordum. İki seçimim vardı: Ya bu sözleşmeyi imzalayıp bir yıl içinde karşımdaki adama bir çocuk vereceğim ya da elimdeki her şeyi kaybedeceğim! Elim titreyerek kaleme giderken "İmzaladığın andan sonra geri dönüşü yok!" diye tok sesle konuştu.
Gözlerimi ona çevirip farkındayım der gibi baktım. Ardından kalemi elime alıp sözleşmeyi imza attım!
Yerinden kalkıp önümdeki dosyayı aldı. Dosyaya göz atıp ardından üstten bana bakarak "1 yıl sonra özgürsün!" dedi.
Cevap vermedim. Zaten o da beklemedi. Dosyayı masasına bırakıp koltuğuna oturdu.
"Buradaki işin bitti. Evine gidip hazırlıklara başla. Fazla uzatmadan sade bir nikahla her şey bitsin!" diye bariton bir sesle konuşunca bu adamın neden çocuk istediğini merak ediyordum. Yani hiçte çocuk sevecek birine de benzemiyor...
"Beni süzmeyi bırak!" dediğinde başımı sağa sola sallayıp "Sadece daldım." dedim.
İnanmayan gözlerle bana baksa da başka bir şey söylemeden ayağa kalktım. Kapıya doğru ilerlerken "Sadece 1 haftan var! Haftaya bugün evli olalım!" dedi.
"Neden!?" diye aptalca bir soru sorduğumda artık her şey için geçti.
"Seni ilgilendirmez! Sen dediklerimi yap yeter!"
İtiraz kabul etmeyen sesiyle ona döndüğümde kendisi bilgisayara dönmüştü. Kaderime razı gelip tamam diyerek odadan çıktım. Çıktığım gibi yanağımdan süzülen yaşa engel olamazken "Her şey bir yıl sonra yine eskisi gibi güzel olacak!" diye kendimi ikna etmeye çalıştım...