Matagal nang nakaalis si Markiel pero nanatili pa rin akong tulala. Kung hindi ko pa pinilit ang sarili, baka nakatanga lang talaga ako buong araw.
I cleared my throat. Muntik na naman akong mawala sa sarili nang makita ang bola. Hindi ko na napansin na iniwan ni Markiel iyon.
Ilang buntong-hininga pa ang pinakawalan ko bago kinuha ang cellphone. Mukha kasing nakalimutan n'ya 'tong bola.
I composed a message and sent it to him.
Ako:
You forgot your ball.
Huli na nang ma-realize kong medyo hindi maganda ang pagkaka-compose ng message pero dahil na-send na, hinayaan ko na lang.
Seconds after, my phone vibrated.
Markiel:
Not mine anymore. Look at it carefully. The ball belongs to you now.
Bahagya akong natigilan bago inilapag ang cellphone. I picked the ball to check it.
Nagsa
