Düşünceler beynimin içini kemirirken Serkan’ın heybetli omuzlarına bakıyordum. Ne demek ailemin düşmanıydı? Bundan haberi var mıydı? Benim düşman ailenin kızı olduğunu biliyor muydu yoksa her şey bir tesadüf miydi? Tesadüflere inanmazdım lakin Serkan’a bazı şeyleri kondurmamakta ısrarcı olan kalbime de engel olamıyordum.
Ben hala aşık olan o aptal kızdım ama aşkım gururumdan önde değildi. Yaşadığım şeylerin ağırlığı sırtımda yük gibiyken ona aşığım diye kollarımı açarak koşacak değildim.
Nazlı’nın yanına geldiğimde Yamanın babaannesi gözlerini bize çevirdi. Onunla tanışmamıştık ama geldiğimizden beri ara ara bizi süzüyordu.
“Maşallah siz de pek yakıştınız, sevgili misiniz?” dedi babaanne bir anda. Serkan ile şaşkın şaşkın birbirimize baktık sonra da babaanneye döndük.
“Hayır annem, Bey
