“Oo hanımefendi, erkencisin. Müstakbel kankanın yanından bu kadar erken geleceğini düşünmemiştim.” Diyen babam karşıladı beni eve girer girmez. Elinde vazgeçilmezi olan filtre kahvesi ve gazetesi vardı. Bu devirde gazete okuyan tek insan olabilirdi. Keşke okuduklarını biraz anlama kapasitesi de olsaydı da bu kadar nefret edilesi bir baba olmasaydı.
“Bugün şehir merkezinde işlerim vardı. Erkenden gelmek istedim.” Diye kısa bir açıklama yaptığımda babam beni baştan aşağı tabiri caizse tiksintiyle süzdü. Bir insan neden bu kadar kızından nefret ederdi ki? Ona hiçbir şey yapmamıştım.
“Neyse, göz zevkimi bozuyorsun. Odana çekil, biz gittikten sonra zıkkımlanırsın.”
Üslubu o kadar iğrençti ki başka birisi olsa çoktan yüzüne yumruğu geçirmiştim. Sırf bu zamana kadar bana bakıp beni büyüttüğü i
