“Ay yeter! Vallahi daral geldi. Salın beni bir ya!” diye bağırarak en sonunda taşan sabrımla hepsinin yüzüne baktım. Sanki ölmüşüm d yeniden dirilmişim gibi bana hiçbir bok yaptırmıyorlardı ve ben yatmaktan çok sıkılmıştım. Tam iki haftadır yatıyordu! İyileşmiştim. Sadece kaburgaları da ufak tefek morluklar kalmıştı o kadar. Ama Tolga ve Serkan sanki birbirleriyle yarış halindeydiler. Hangimiz daha çok değer veriyoruz yarışması mıydı anlamadım gitti.
“Sakin ol Sarışın.” Dedi Tolga sırıtarak. Serkan ise bu aralar tahta oyma işlerine sarmıştı ve bana tahtadan papatya yapıyordu. İnanılmaz!
Hala daha gıcık ve odundu ancak arada bir romantikliği de tutmuyor değildi. “Şu sıçtığımın yatağından artık kalmak istiyorum yoksa yakında beni zamk ile kazıyarak çıkaracaksınız.”
Homurtum Serkan’ın yüzü
