Alkol ile çalkalanan midem bana hiç yardımcı olmuyorken onun kokusuyla daha da çok sarsıldım. Neredeyse burun burunaydık, acaba kalp atışlarımı duyuyor muydu? Onun kokusunun, varlığının beni nasıl delirttiğini görebiliyor muydu? Ya da kör sağır mıydı bana karşı?
Tanrı aşkına, o bu kadar dibimdeyken akıl sağlığımı korumam mümkün değildi.
Kendimi geri çekmeye çalıştım ama ayakta durmakta zorluk çekmeye başlamıştım. Sanki onun varlığı ayaklarımda ki tüm gücü çekmiş ve beni etkisiz kılmıştı.
“Ayakta zor duruyorsun ama geri cevap vermekten de çekinmiyorsun.” diye fısıldadı kulağıma. Vücudumda ki tüm tüyler ürperirken gözlerimi kırpıştırarak yüzüne baktım ve dediklerini idrak ettikten sorma kaşlarımı çattım.
“Ayaklarımla çenemin ne gibi bir bağlantısı var acaba?”
Tıslarcasına bir ses çıkard
