When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
1 ay sonra Günler birbirini takip ediyoruz her şey belli bir düzene oturmaya başlıyor gibiydi. Serkan ile en başta bahsettiği o arkadaşlık ilişkisine dönmüş gibiydik. Hani bana diyordu ya arkadaş gibi takılırız sende kurtulursun bende diye tam olarak öyleydi. Fakat ara ara beni sinir etmek için bedenim ilgimi çekmiyor imaları yapıp beni delirtmiyor değildi. İçimde ki inatçı kız sırf onu kudurtmak için bile işe koyulmuştu. İnadına önünde soyunuyor, yavaş hareketler ediyordum ve o da zıvanadan çıkmaya başlıyor gibiydi ya hayırlısı. Ailesi ile ilk günlerde ki gibi değildim. Esma ve halası biraz daha sakinleşmişlerdi muhtemelen Serkan onlarla ciddi bir konuşma yapmış ve öfkelerini üzerime salmamaları konusunda nazikçe (!) uyarmıştı. Aksi takdirde bu sessiz sakin halleri hiç hayra alamet de