"พี่คนหล่อ..." น้ำเสียงแหบพร่าเอ่ยเรียกโจชัวที่นั่งทำงานอยู่โซฟา สายตาคมกริบปรายมองคนบนเตียงเพียงนิดก่อนจะก้มทำงานต่อ
ฟารินทำปากคว่ำเมื่ออีกฝ่ายเมินเฉยใส่ เธอค่อยๆดึงผ้าห่มออกจากตัว ก้าวขาลงจากเตียงนอนแล้วเดินไปนั่งลงข้างๆโจชัว
"มีอะไร" เขาถามโดยไม่มองอีกฟาริน สายตาจดจ่อกับงานในโน้ตบุ๊ก
พรึ่บ!
ฟารินไม่พูดอะไรเธอทิ้งตัวลงนอนหนุนตักแกร่งของมาเฟียหนุ่มอย่างถือวิสาสะ พร้อมเงยหน้าสบตากับเขาเชิงขออนุญาต
"จะนอนก็นอน" เด็กสาวยิ้มแฉ่งพลิกตัวนอนตะแคงโดยหันหน้าออกมา ฟารินนอนฟังเสียงฝนที่กระหน่ำตกลงมาอยู่ด้านนอกก่อนจะค่อยๆผล็อยหลับลงไปในที่สุด
เขาก้มมองเสี้ยวหน้าสวยหวานของฟารินพลางส่ายหน้าไปมาอย่างเอือมระอาก่อนจะหันกลับมาสนใจงานตรงหน้าต่อ เขานั่งทำงานจนเวลาล่วงเลยมาเกือบเที่ยงคืนกว่าจะเสร็จ เขาจัดการปิดโน้ตบุ๊กลงและก้มมองเด็กโง่บนตักอีกครั้ง
เขาดันตัวฟารินออกและวางเธอลงบนโซฟาก่อนที่ตัวเขาจะหย
