ตื้อดึ่ง ตื้อดึ่ง!! ญาตาลดากดออดที่หน้าประตูห้องของฟินซ์ด้วยความตื่นเต้น ตอนนี้ก็เป็นเวลาเกือบจะ3ทุ่มแล้วด้วย ถ้าเป็นเมื่อก่อนเธอก็คงไม่กล้ามาหาผู้ชายดึกๆแบบนี้ แต่ด้วยสถานะที่เปลี่ยนไปแล้วมันทำให้ความกล้ามีมากขึ้น แอ๊ด!! หมับ!! "ว๊ายคุณฟินซ์!!"ร่างบางร้องเสียงหลง เมื่อประตูห้องของร่างสูงเปิดออกพร้อมกับเจ้าของห้องที่ตวัดแขนรวบเอวบางของเธอเข้าไปแนบชิดกับเขาอย่างจงใจ "หอมจัง แผนหลอกล่อสำเร็จ"น้ำเสียงของฟินซ์กล่าวด้วยความเจ้าเล่ห์แถมยังส่งยิ้มร้ายมาให้เธออีก "หยีมาหาเจ้าแมวค่ะ ไหนคะแมว?"เธอไม่สนใจการกระทำของคนตรงหน้าแม้แต่น้อย แต่สายตากลับกวาดมองไปรอบๆห้องเพื่อหวังว่าเจ้าแมวตัวนั้นจะเดินออกมาหาเธอ "เดี๋ยวพาไปดู" ปึ่ง พรึ่บ! ประตูห้องถูกปิดลง จากนั้นเขาก็ช้อนร่างบางขึ้นแล้วเดินตรงไปยังห้องนอน พร้อมกับวางเธอลงที่เตียงกว้างทันที ใบหน้าหล่อเหลาซุกไซร้ที่ซอกคอหอมกรุ่นอย่างโหยหา "เดี๋ยวค่