ร่างสูงเพรียวเดินวาดลวดลายตามทางเดินของห้างสรรพสินค้าพร้อมกับเพื่อนสาวที่บินด่วนกลับมาหลังรู้ว่าหลานป่วย ทำให้คุณเเม่อย่างฉันมีเวลาเที่ยวหลังจากลูกออกจากโรงพยาบาลเเล้ว
"เเกว่านี้สวยไหม?"ริมฝีปากสีเเดงเชอรี่ขยับเบาๆ เมื่อตัวเองหยิบรองเท้าเด็กเล็กขึ้นมาสองคู่ เเต่อีกหลายๆคู่ก็ยังอยากได้เหมือนกัน เลยไม่รู้ว่าจะซื้อคู่ไหนดี
"มีเเล้วไม่ใช่หรอ?"เพื่อนสาวชาวจีนจิ๊ปากขึ้นอย่างหนักใจกับคุณเเม่ลูกสอง เมื่อรองเท้าหูกระต่ายลายเเบบนี้นางพึ่งช๊อปไปเมื่อต้นเดือนก่อนบินไปอังกฤษ
"คนละสี"ดวงตาเฉี่ยวคมก้มมองสิ่งที่ตัวเองเลือกอย่างชอบอกขอบใจ
ก็เเน่ล่ะเเค่คนละสีเอง!...
"จ้ะๆ ทำไมเเกชอบซื้ออะไรที่มันน่ารักๆให้เด็กผู้ชายห้ะ พ่อเด็กรู้คงอยากจะกลั้นใจตาย"
มุมปากสวยยกยิ้มขึ้นเบาๆ เมื่อนึกถึงใบหน้าเรียบนิ่งสุดเเสนจะสุขุมของคนในห้วงความคิดจู่ๆก็รู้สึกว่าเเก้มเเดงขึ้นมาเสียดื้อๆ เมื่อคิดไปถึงคืนราคะคืนนั้น อย
