“แล้วไง….ถึงนายนั้นจะมีใครฉันก็ไม่ได้สนใจอะไรอยู่แล้ว ก็แค่ผ่านมาเห็นเฉยๆ” ฉันตอบทั้งที่สบตากับเทอร์โบ จากนั้นฉันก็เดินออกมาทันที
.
.
>>อีกด้าน
“ฟู่ว~” ปากหนาพ่นบุหรี่ออกมา โดยไม่พูดอะไรสักคำจนเพื่อนที่ยืนอยู่ด้านข้างอดที่จะถามขึ้นไม่ได้
“คนนี้มึงคงจริงจังมากสินะ” ธามพูดขึ้นทั้งที่สายตาคมยังคงจ้องมองไปทางด้านหน้า
“ชั่งสังเกตเหมือนเดิมนะมึง” ถึงแม้ช่วงนี้ผมจะไม่ค่อยได้คุยกับมัน แต่มันก็ยังดูออกว่าผมมีเรื่องที่อยู่ในใจที่เก็บมันไว้คนเดียว
“ไม่ต้องสังเกตก็รู้ไหมวะ”
“สมแล้วที่เป็นเพื่อนกู” เทอร์โบยกยิ้มก่อนจะพ่นควันบุหรี่ออกจากปากอีกครั้ง แต่เขาก็ยังเลือกที่จะเงียบไม่พูดอะไรออกมาเช่นเดิม
“แล้วคืนนี้มึงจะไปผับไอ้เคนไหมวะ?” ผมเลือกที่จะเปลี่ยนเรื่องคุย เพราะไม่อยากให้บรรยากาศมันเสียเพราะเรื่องของผม
“ไม่รู้วะ”
“แล้วเมื่อคืนมึงมาห้องกูกับซิลเหรอ?” ผมหันมองหน้าไอ้ธามครู่หนึ่ง
“ใช่
