หลังจากนั้นนายกินบะหมี่หมดแล้วฉันก็เก็บจานไปล้าง ฉันก็ไม่เข้าใจตัวเองว่าจะยอมให้นายนั้นขึ้นมาทำไม ถ้ามาแล้วต้องมาลำบากตัวเองที่ต้องมาดูแลเขาราวกับลูกแบบนี้
“นายนอนตรงนี้แหละ”
“ไม่ให้นอนในห้องด้วยเหรอ?” ใบหน้าหล่อคมหันมาถาม
“นายเป็นใครถึงจะไปนอนในห้องของฉัน” คำพูดของทอฝันทำเอาคนที่ได้ยินถึงกับชะงักนิ่ง ไม่พูดอะไรออกมาสักคำ แต่เมื่อได้สติทอฝันก็เหลือบมองหน้าเทอร์โบเล็กน้อยก่อนจะเลือกเดินเข้าไปในห้องทำเป็นไม่สนใจเขา
“ปากไวจริงๆ เลยเรา” มือเล็กตีลงที่ปากของตัวเองเบาๆ ก่อนจะเดินไปคว้าผ้าเช็ดตัวแล้วเดินเข้าไปในห้องน้ำ
เมื่ออาบน้ำเสร็จแล้วฉันก็เดินนุ้งกระโจมอกออกมาจากห้องน้ำเหมือนกันทุกวัน แต่ทว่า…
แอด! ประตูห้องของทอฝันถูกเปิดเมื่อเธอลืมไม่ได้ล็อกมันเอาไว้
“นะ เข้ามาได้ยังไง” ดวงตาคู่สวยเบิกตากว้างด้วยความตกใจ
“ก็เปิดประตูเข้ามา”
“แล้วนายเข้ามาทำไม” ฉันรีบจับกระชับผ้าเช็ดตัวแน่นขึ้น
