Chapter 6 เพื่อนกัน

641 Words
“โซ่นี่ก็เป็นคนน่ารักเหมือนกันนะเนี่ย” เสียงเซียร์ที่นอนอยู่บนเตียงไถฟีดในหน้าติ๊กต๊อกเล่นเปรยขึ้น ทำให้พรีมที่นอนข้างกันหันไปมอง เอ่ยกระเซ้าออกมา “คนน่ารักก็ไม่ใช่ว่าจะเป็นคนดีไหมแก” “อย่างน้อย ๆ เขาก็ดีที่ไม่ล่วงเกินแกไงพรีม ถ้าเป็นผู้ชายคนอื่น แกละเมอเดินไปเข้าห้องเขาแบบนั้น คงไม่มีใครปล่อยแกออกมาโดยไม่ทำอะไรหรอก” “นั่นดิ ไม่เอาก็ต้องมีแต๊ะอั๋งบ้างล่ะ” “บางทีเขาอาจจะทำก็ได้ ฉันหลับจะไปรู้ได้ไง” ส่วนลึกในใจกลับบอกพรีมว่า โซ่ไม่ได้ทำอะไรแบบนั้น นอกจากกอดปลอบตอนเธอร้องไห้และเมื่อเช้าที่เธอกรี๊ดเพราะกลัวแมว “โซ่อะฮอตมากนะพวกแก มีหลายเพจพูดถึงเขาบ่อย ๆ สาวกรี๊ดพวกเขามากทั้งสามคนเลย ฉันดู ๆ แล้ว โซ่นี่สาวกรี๊ดเยอะสุด เขาเป็นคนสนุกสนานอารมณ์ดีด้วยล่ะมั้ง ดูเข้าถึงง่าย” หมิงส่งเสียงมาจากข้างเตียง เจ้าตัวกำลังนอนอ่านหนังสือนิยายภาษาอังกฤษอยู่ตรงนั้น สามสาวเช่าห้องอยู่ด้วยกันตั้งแต่เข้าเรียนปีหนึ่ง “โซ่ใจดีจริง ๆ น่ะแหละ ฮอตมาแต่ไหนแต่ไร ตอนอยู่ ป.6 มีสาวชอบแล้ว เขาหน้าตาดีไง แล้วเมื่อคืนเขาก็ไม่ได้ทำอะไรฉันจริง ๆ ฉันนอนบนเตียง ส่วนเขานอนบนโซฟา” มันคงไม่ยุติธรรมกับเขานักถ้าเธอจะปรักปรำโดยไม่มีหลักฐาน แต่ไม่รู้อะไรทำให้มั่นใจว่าโซ่ไม่มีทางทำเรื่องไม่ดีกับเธอ “แปลกที่ฉันนี่ เมาขนาดไหนวะถึงเดินเข้าห้องผู้ชายได้เนี่ย ป่านนี้ไม่รู้เขาจะมองฉันเป็นผู้หญิงแบบไหน” “น่าจะเป็นตอนที่แกตื่นไปเข้าห้องน้ำมั้ง ฉันเองก็สะลึมสะลือหลับไปก่อน” หมิงว่า ตอนนี้เองที่มือถือของพรีมส่งเสียงแจ้งเตือนว่ามีข้อความเข้า เธอเห็นจากหน้าโนติ มันดังสองครั้ง แต่เธอมองเห็นแค่ประโยคที่สอง “ถึงห้องยัง” “ใครอะแก” เซียร์นอนข้างกันจึงมองเห็นด้วย พรีมไม่แน่ใจเพราะรูปโปรไฟล์คนส่งเป็นรูปรถจึงกดเข้าไปดู PRV.So : พรีมครับ PRV.So : ถึงห้องยัง “น่าจะโซ่นะ” ตอนแลกคอนแทกต์กัน เธอไม่ได้ดูนักว่าเขาใช้ชื่ออะไร “แหม ใช้คำพูดซะเพราะ ถามจริงแก แกไม่คิดว่าโซ่น่ารักมั่งเหรอ ฟีมก็ได้ นั่นก็โสดอยู่นะได้ข่าว” “โสดแต่สาวตรึมมากทั้งสองคน” หมิงแทรกขึ้นมา “เจอกันแค่ไม่กี่ชั่วโมงนี่แกคิดจะจับคู่ฉันกับพวกเขาหรือไง” ต่อปากกับเพื่อน แต่มือพิมพ์ตอบกลับ “อ้าว ก็เคยเป็นเพื่อนกันมาแต่เด็กนี่นา ถึงเพิ่งกลับมาเจอกันใหม่ แต่แกกับโซ่ดูสนิทสนมกันดีนะ” “เข็ดว่ะ ยังไม่คิดจะมีใครตอนนี้” “ระวังนะเพื่อน ไอ้ตอนยังไม่คิดนี่แหละ มักจะมีเรื่องให้คิด” หมิงเย้า “แกอะ ไม่ชอบโซ่เหรอ ชอบแบบอยากได้เป็นแฟน” พรีมถามเพื่อนกลับบ้าง “ดู ๆ แล้ว เป็นเพื่อนกันน่าจะเวิร์กกว่าว่ะ ไม่ใช่เพราะเขาหล่อมีสาวชอบเยอะหรอกนะ แต่นิสัยฉันกับเขาคล้ายกันเกินไป” “ส่วนฉันก็ไม่ชอบ ไม่ใช่สเปก” เซียร์บอก หันมามองเพื่อนที่กำลังตอบแชตคนที่กำลังพูดถึง “แต่ฉันอยากเชียร์แกกับโซ่ว่ะ ดู ๆ แล้วเหมือนเคมีจะเข้ากันมาก มากกว่าไอ้ผีเปรตอีก” “พี่โปรด...”
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD