น็อตคารู 4

857 Words

ตับๆ พับๆ เสียงของพวงไข่กระทบเข้ากับเเก้มก้นของคนินเป็นจังหวะที่สม่ำเสมอ พวกเขารวมรักกันมาหลายชั่วโมงเเล้ว เนื้อตัวของคนินเเดงเทือกไปหมดบางจุดก็มีรอยเป็นจ่ำๆ สีเเดงอมม่วง คนินเเตกออกมาเเล้วหลายน้ำจนน้ำเเทบจะหมดตัวเเต่ไม่มีวี่เเววเลยที่คนตัวสูงจะเเตก “อื้อจะเสร็จหรือยัง เมื่อไหร่คุณจะเเตก คนินช้อนตามองใบหน้าในเงามืด ถึงจะเห็นไม่ชัดเเต่ก็พอคมคายว่าเจ้าตัวคงหล่อไม่เบา “อ่าาาา” คนตัวสูงไม่ตอบเเต่ส่งเสียงครางกระเส่ามาเเทนสโพกเเกร่งก็ยังทำหน้าที่ไม่มีตกบกพ่องใดๆ “อึดถึกทนเกินไปเเล้วว อื้ออออ” คนินพูดออกมาด้วยเสียงที่เเหบเเห้งเพราะเขาครางเป็นเวลานานน้ำลายก็เหนียวหนืดลำคอที่ขาดความชุ่มชื้นก็เเห้งพราก “ใกล้เเล้ว” ร่างสูงพูดบอกเเละเปลี่ยนท่าทางในการร่วมรัก โดยที่คนินนอนหันหลังเเละชายหนุ่มนอนซ้อนข้างหลัง เเกนกายก็ยังคงติดหนึบอยู่กับรูรัก มือข้างนึงของชายหนุ่มยกขาของคนตัวเล็กขึ้นข้างนึง เเละเริ่มกระเเทกใส่เข้าไปตามอารมณ์ ตับๆ “อ้ะออ่าาาา” “ซื้ดดอ โคตรดีโครตตอด” “อึกอ้ะ” มือเล็กๆ กุมท้องตัวเองไว้เเน่นเพราะท้านี้มันเข้าลึกเเละจุกมากๆ เหมื่อนมันจะทะลุออกมาจากท้องเขาอย่างไงอย่างงั้น เพราะเวลากระเเทกท้องเขาก็นูนออกมาเป็นรูปทรงของชายหนุ่มเลย “อึกเชี้ยยยเเน่น เเน่นเหี้ย จะเเตกเเล้ว” “อื้อออบะเบาหน่อย” “เสร็จเเล้วเเตกเเล้ว” ชายหนุ่มกดเเกนกายกระเเทกเข้าไปสุดลำ มือหนาจับคนตัวเล็กให้เเนบชิดมากขึ้น ปลดปล่อยน้ำกามเข้าไปข้างในให้ลึกที่สุด คนินอ้าปากค้างหน้าเหวอไปหมด ท้องน้อยก็ร้อนฉ่าเพราะน้ำรักของดินที่ฉีดเข้ามา กึด “อึกโอ้ยยยยยย!” “อ้ะซี้ด” ทั้งสองคนร้องออกมาพร้อมกันเมื่อสิ่งที่เชื่อมต่อกันอยู่ตึดหนึบ “คุณ…..น็อตหรอ! “คนินพูดออกมาอย่างตกใจ หัวใจดวงน้อยหล่นไปอยู่ที่ตาตุ่ม การน็อตเเบบนี้โอกาศท้องสูงมากถ้าขืนไม่เอาออกละก็ “อย่าขยับ ไม่งั้นเธอจะเจ็บฉันก็ด้วย” “มะ…ไม่ได้นะ อึกโอ้ยยย” คนินพยามที่จะดันตัวเองออกเเต่มันก็เจ็บเกินไป ดินที่เห็นคนดื้อไม่ฟังกันก็รวบตัวคนตัวเล็กมากอดเอาไว้ เเกนกายที่อยู่ข้างในก็ปลดปล่อยน้ำเงี่ย*ออกมาเเบบไม่มีสิ้นสุด “อื้อออ” คนินเลือกที่จะไม่ขยับตัวเเละปล่อยให้มันเป็นเเบบนี้ต่อไป ถ้าหลุดเร็วเขาก็คงไม่ท้องเเต่ถ้าข้ามวันเขาจะทำยังไงกับเด็กที่เกิดขึ้นมา งานก็ไม่มีทำ ดูเเล้วพวกอัลฟ่ามันคงไม่สนใจเขาหรอกมันก็เเค่เห็นเขาเป็นที่ระบายความเงี่ย* ชีวิตหน่อชีวิต ตกอัพไม่พอ โดนเอาจนน็อตเสี่ยงท้องเเบบนี้ “อื้มมม” เสียงครางทุ้มต่ำดังขึ้นมาเป็นระยะๆ จากข้างหลัง ลมหายใจร้อนๆ เป่ารดที่ต้นคอของคนินเบาๆ สิ่งที่เชื่อมต่อกันอยู่ก็กระตุกปล่อยน้ำออกมาซ้ำเเล้วซ้ำเล่า กึด ปอกคอของคนินถูกเคี้ยวคมๆ กัดลงมาอีกครั้ง “ถอดออก” “มะไม่ได้นะ” คนินรีบจับปอกคอของตัวเองไว้เเน่น พลันคิดว่าชายหนุ่มคิดอะไรอยู่จะให้เขาถอดปอกคอออกเเล้วเจ้าตัวมากัดมันก็คือการทำพันธะ ไม่ใช่หรอ “ฉันรู้นะที่นายตกงานเพราะฉัน” “ห้ะเอ๋... อะไรนะ” “จำกันไม่ได้หรอ หื้ม” คนินเริ่มรู้สึกคุ้นขึ้นมาเเล้ว เขาหันหน้าไปมองคนที่อยู่ข้างหลังเเต่ด้วยความมืดจึงยังมองไม่เห็นมากนัก “เมื่อตอนเช้าเรายังคุยเรื่องงานที่ทางบริษัทคุณเสนอมาอยู่เลย” “เชี้ยยยย!” คนินตกใจสุดขีด หัวใจดวงน้อยสั่นไหวไม่เป็นจังหวะ เขาไม่อยากจะคิดว่าคนข้างหลังจะเป็นชายหนุ่มที่เขาเข้าไปคุยงานด้วยเมื่อเช้า เเละเป็นต้นตอที่ทำให้เขาถูกไล่ออก ดีกรีรวยระดับโลก” “คะ...คุณล้อผมเล่นเเล้ว ผมไม่เชื่อหรอก” “หึหึ ถ้าอยากมีงานทำ ฉันมีงานให้เธอทำนะ” ชายหนุ่มซุกกอดซอกคอของคนตัวเล็ก ตอนนี้เขาคันเขี้ยวมากๆ เห็นคอขาวๆ เเวบออกมาจากปอกคอ เขาอยากจะกัดให้จมเขี้ยวเเล้วริมรสชาติของเลือดหวานๆ “งาน งานอะไรหรอครับ” คนินพูดขึ้นอย่างมีความหวัง ถ้าเขามีงานทำเขาก็มีชีวิตต่อได้เเล้ว นี่มันโอกาสที่สวรรค์มอบให้ชัดๆ “ทำพันธะกับฉัน เเล้วทำหน้าที่เมียให้ฉัน พร้อมกับเป็นเเม่ของลูกฉัน” “ห้ะ”

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more