ทุกเช้าบนโต๊ะอาหารที่บ้านของอคิราห์จะร้อนดั่งไฟ เพราะเจ้จวงกับต้นหอมจะต้องมีเรื่องมาฉะกันอยู่ทุกครั้งไปเจ้จวงนั้นแม้จะมีสมุนปากไม่สิ้นกลิ่นหมากอย่างผิวคอยช่วยแถมยังเสริมทัพด้วยลูกสะใภ้ไร้สมองอย่างแอมป์ก็ยังเอาต้นหอมอีผีฝีปากกล้าตัวคนเดียวไม่ลง
“ไม่เหนื่อยกันบ้างหรือไง เช้ามาก็หาเรื่องมาเถียงกันได้ทุกวัน” คนกลางอย่างอคินดูจะปวดหัวไม่น้อยที่ต้องคอยห้ามปรามทุกๆ คนให้อยู่ในความสงบ
“มึงถามแม่มึงสิ หาเรื่องกูได้ทุกวัน”
“มึงไม่เถียงกูบ้างมันจะตายมั้ยล่ะอีหอม”
“จะไม่ให้เถียงได้ไง ก็เรื่องมันไม่น่า….”
“โอ้ยพอ!!! เพิ่งจะพูดไปเมื่อกี้เองนะเอาอีกแล้วเหรอ” อคิราห์รีบห้ามทัพก่อนจะบานปลายใหญ่โต
“แล้วเรื่องที่มึงจะไปทำงานกับกู กูโอเคนะ ดีเหมือนกัน ปล่อยอยู่บ้านก็คงทะเลาะกันทั้งวัน”
“แล้วแอมป์ล่ะพี่อคิน” เมียน้อยแทรกขึ้นบ้าง
“ท้องอยู่ไม่ใช่หรือไง” อคินถามเสียงเรียบ คนเสนอก้มหน้าลงเพราะไปต่อไม่ถูก ค
