ฮ้องเต้และฮองเฮาอยู่ที่ตำหนักของอ๋องโม้เทียนจนค่ำจึงเสด็จกลับตำหนักใหญ่ฮองเฮาขอร้องให้ไป่หลันอยู่ที่วังจนพี่คลอดก่อนค่อยกลับจวนเพราะอยากให้เข้าไปในห้องตอนที่คลอดด้วยหลินไป่หลันรับปากเพราะไม่เกิน10วันฮองเฮาต้องคลอดแน่นอนหลันจากเสวยมื่อเย็นกับอ๋องโม้เทียนแล้วไป่หลันดูแลสวามีเสร็จก็เข้านอน
อ๋องโม้เทียนนอนกอดชายารักไม่ปล่อยถึงแม้ว่าแขนซ้ายจะอ่อนแรงแต่แขนขวาก็ยังมีแรงอยู่ขาทั้งสองข้างจากเลยเข่าขึ้นมาก็ยังมีแรงมีเพียงใต้เข่าลงไปเท่านั้นที่ยังไม่สามารถยืนได้ชายาบอกต้องหัดเดินในตอนเช้าและตอนเย็น
แต่ตอนนี้ท่านอ๋องหนุ่มจะลงแดงตายเพราะอยากมีอะไรกับชายารักใจจะขาดกอดจูบลูบคำออดอ้อนเหมือนเด็กขอขนมมารดาก็ไม่ปาน
"หลันเอ๋อร์พี่ขอนะพี่ไม่ไหวแล้วพี่อยากรักเจ้าสิบเดือนแล้วนะที่พี่ไม่ได้กอดเจ้ารักน้องในทุกคืนพี่นับวันรอทุกวันที่จะกลับมาหาน้องในทุกวันเลยนะน้องหญิง"
"ท่านอ๋องนี้ท่านไม่สบายอยู่นะเพคะ นี้ก็ทำจ
