ยามเหมาไป่หลันขยับตัวจะลุกจากที่นอนสลึมสลือเหมือนฝันว่างูตัวใหญ่รัดเธอแน่นดิ้นอย่างไรก็ไม่ปล่อยจนปล่อยให้มันรัดก่อนเพราะเธอเหนื่อย
แต่งูตัวนี้มันเอาหัวซุกเข้าหน้าอกของเธออ้าปากงับซาลาเปาลูกใหญ่เข้าอย่างจังไป่หลันร้องลั้นงูบ้าอะไรจะกินนมคนเธอพยามผลักหัวงูออกจากหน้าอกเพราะกลัวงูจะกัดหน้าอกของเธอขาดซะก่อน หางของมันก็รัดเธอแน่นไม่ยอมปล่อยปากใหญ่ก็ดูดนมของเธออย่างกับเด็กทารกไป่หลันดิ้นรนให้หลุดจากงูตัวใหญ่
"ปล่อยนะเจ้างูลามกมาดูดนมข้าทำไมไม่ใช่ลูกของข้าสักหน่อย" ไป่หลันโวยวายและสดุ้งตื่นเอามือผลักหัวงูพัลลวันแต่ตายังลืมไม่หมด งูบ้าอะไรดูดได้เสียวเหมือนคนเลยไป่หลันคิดและผลักหัวงูออก ข้างนอกยังไม่สว่างดีอากาศเย็นสบายในตอนเช้าใกล้จะสว่าง ไป่หลันยิ่งผลักงูก็ยิ่งดูดจนเธอครางออกมาด้วยความเสียวซ่านจะมีผัวเป็นงูหรือวะเราไป่หาหลันคิด งูบ้าขยับข้างดูดและอีกข้างก็ขยำซาลาเปาอีกข้างอย่างเมามันไป่หลันลืมตา
