บุตรสาวข้า คือนางเอกในนิยายเรื่องนี้

ตอนที่ 4 มารดาของนางเอกในนิยาย

ตื๊ดดด ตื๊ดดดดดด

เสียงโทรศัพท์ยามเช้าไม่ได้ปลุกให้คนบนเตียงตื่นขึ้นมารับเพราะพวกเขายังไม่ได้นอนพักกันเลยสักนิด กิจกรรมเมื่อคืนทิ้งคราบคาวไว้ทั่วบริเวณห้องจนแทบเรียกได้ว่าสำรวจครบทุกตารางเมตร

“อ๊ะ….ต้อง…อือ…รับสาย….นี้”

ร่างอ้อนแอ้นเอ่ยกระท่อนกระแท่นจากการโดนสองหนุ่มประกบหน้าหลัง ซอนอินสูงใหญ่ใช้วงแขนกำยำสอดใต้ข้อพับเข่าแล้วอุ้มเธอไว้โดยที่แหวกขาขาวให้อ้ากว้างจนเห็นส่วนลับที่กำลังบวมช้ำเล็กน้อย ด้านหน้าคือซอจุนที่คุกเข่าลงแล้วซุกหน้าเข้าหาจุดกลางกายสาวซึ่งเต็มไปด้วยน้ำเชื่อมหวานไหลเปรอะแก้มก้นไปหมด เขาใช้ลิ้นร้อนปาดเลียกลีบทั้งสองฝั่งแล้วขบเม้มตรงติ่งเสียวที่แข็งชันขึ้นมาเพราะโดนกระตุ้นตลอดเวลา

“นี่ครับ” ชีอูเดินไปหยิบโทรศัพท์พร้อมกดรับสายและถือแนบหูไว้ให้ เรียกได้ว่าไม่ต้องขยับตัวเลยทีเดียว

“อ่ะ…เดี๋ยวสิ….อ๊า” ช่วงล่างสั่นระริกเมื่อโดนละเลงลิ้นตรงปุ่มกระสันไม่หยุด

“ท่านประธานคะ เครื่องใกล้ออกแล้วค่ะ” ปลายสายไม่ได้มีท่าทางตกใจเท่าไหร่นักราวกับว่าเรื่องเช่นนี้เกิดขึ้นบ่อยครั้ง

“รอบนี้ อึก ไม่ทัน” ปลายเท้าเล็กงอหงิกเนื่องด้วยพยายามกลั้นเสียงครางเอาไว้

“ได้ค่ะ เที่ยวบินรอบหน้าจะถูกจองตั๋วในอีกหนึ่งชั่วโมง ฉันจะส่งรายละเอียดไว้ที่เดิมนะคะ” เลขาสาวกล่าวขณะกำลังเลือกดูรอบบินที่เร็วที่สุดไปด้วย

“อืม เจอกันที่บริษัท” หมายความว่าไม่ต้องอยู่รอรับที่สนามบิน ซึ่งน้ำหวานก็เข้าใจดี

“ค่ะ เดินทางปลอดภัยค่ะท่านประธาน”

“อ๊า!!”

สัญญาณถูกตัดพร้อมกับร่างบางที่โจนทะยานไปถึงฝั่งฝัน เธอหอบหนักอย่างหมดแรงแต่ดูเหมือนพ่อหนุ่มทั้งสามจะหิวโซไม่ยอมอิ่มเสียที แท่งเนื้อขนาดใหญ่ของซอจุนถูกดันเข้ามาทีละน้อย ก่อนที่บทเพลงสุดท้ายจะเริ่มบรรเลงขึ้นท่ามกลางเสียงอันสุขล้นของคนทั้งสี่

หลังจากจัดหนักจนอิ่มหนำหญิงสาวก็เดินนวยนาดมารอขึ้นเครื่องบินกลับประเทศเสียที ใช้เวลาตรวจสัมภาระไม่นานปลายฝันก็ได้ขึ้นมานั่งบนเครื่องอย่างสบายใจ ช่วงเวลาหลายชั่วโมงบนนี้เธอมีสิ่งที่เตรียมเอาไว้แก้เบื่ออยู่แล้ว นั่นคือนิยายออนไลน์ที่สามารถโหลดเอาไว้อ่านแบบออฟไลน์ได้!

นิยายเรื่อง ‘องค์หญิงที่ถูกลืม’ เป็นนิยายของนักเขียนหน้าใหม่ซึ่งจะอัพเดทให้อ่านวันละ 1 ตอน ปลายฝันชื่นชอบและติดตามอ่านทุกวันเพราะเนื้อหาชวนให้อยากรู้ว่าทุกความเป็นไปของตัวละครจะดำเนินอย่างไร โดยเฉพาะนางเอกของเรื่องที่อาภัพมาก เกิดมาเป็นถึงสตรีสูงศักดิ์มีบิดาเป็นฮ่องเต้ มารดาคือพระสนมขั้นจิ่วผิน ตำแหน่งเจาอี๋ หนึ่งในเก้าพระสนมเอกผู้มีฐานะเป็นรองสี่พระสนมขั้นเฟยเพียงหนึ่งลำดับชั้น

แต่เมื่อลืมตาดูโลกพระมารดากลับสิ้นลมหายใจ พระบิดาก็ไม่รักใคร่เพราะเป็นบุตรีที่เกิดจากความสัมพันธ์อันผิดพลาดชั่วข้ามคืน เด็กน้อยโตมากับพี่เลี้ยงผู้เป็นสาวใช้คนสนิทของพระสนม นางเพียงคนเดียวเท่านั้นที่รักและเอ็นดูองค์หญิงซึ่งถูกทอดทิ้ง วันแล้ววันเล่าผ่านไปจนกระทั่งเด็กน้อยในวันวานได้เติบใหญ่ แม้ถูกรังแกเท่าไหร่ก็ฟันฝ่ามาได้ ยังดีที่เพราะเกิดเป็นสตรีไม่มีสิทธิ์ในบัลลังก์มังกรจึงได้รับการไว้ชีวิต มิเช่นนั้นยาพิษและการลอบสังหารคงหลั่งไหลเข้ามาเหมือนสายน้ำหลาก

จุดพลิกผันขององค์หญิงที่ถูกลืมเลือนไปจากวังหลวงคือการได้พบรักกับองค์ชายต่างแคว้นผู้มาเยี่ยมเยือนพร้อมคณะทูต ทั้งสองต้องฟันฝ่าปัญหามากมายเพื่อให้ได้ครองคู่ ตอนนี้เนื้อเรื่องกำลังเป็นไปอย่างเข้มข้น ฮ่องเต้ที่ครองราชย์ถูกโค่นล้มอำนาจจนไม่สามารถรักษาชีวิตตนเองไว้ได้ และหลานชายฝาแฝดคนพี่ก็ได้รับการผลักดันให้ขึ้นครองบัลลังก์แทน จุดน่าสงสัยเต็มไปหมด องค์หญิงต้องมาสูญเสียบิดาไปอีกคน แม้จะไม่ได้รับความรักแต่ก็ยังโหยหาและเป็นห่วงตามประสานางเอกผู้แสนดี ไหนจะขุนนางหลายฝ่ายที่ยังไม่มีใครยื่นมือเข้ามาในเกมการเมืองนี้ราวกับรู้อยู่แล้วว่าการตายของฮ่องเต้ต้องเกิดขึ้นสักวัน

กึก! ตึง! ตึง! บึ้ม!!

“กรี๊ด!”

“เกิดอะไรขึ้น!!”

“ทุกคนได้โปรดอยู่ในความสงบก่อนค่ะ!”

“ช่วยด้วยๆ อ๊ากกก”

ชั่วพริบตาโลกของปลายฝันก็พลิกกลับ เครื่องบินที่เธอนั่งมาเกิดเรื่องไม่คาดฝันขึ้น เครื่องยนต์ข้างหนึ่งระเบิดจนไม่สามารถควบคุมได้ วินาทีสุดท้ายในหัวของประธานสาวกลับเต็มไปด้วยความคิดมากมาย

ตอนนี้เธอไม่ห่วงบริษัทอีกแล้ว เพราะเธอเตรียมพร้อมสำหรับวันที่ไม่อาจอยู่ดูแลเองได้เอาไว้ ในเมื่อเธอตัวคนเดียวมาโดยตลอด ทรัพย์สินทั้งหมดจะถูกบริจาคในนามของเธอให้กับมูลนิธิต่างๆ ที่เชื่อถือได้ ส่วนบริษัทถูกแบ่งออกเป็นเจ็ดส่วนให้กับลูกน้องคนสนิทของเธอ นั่นเป็นสิ่งที่ตั้งใจไว้แต่แรก หากจะมีเรื่องที่ยังคาใจก็คง….

ถ้าตัวเธอไม่เป็นหมัน ครอบครัวจะทิ้งเธอหรือไม่

ถ้าเธอมีลูกได้ เธอจะสามารถเป็นแม่ที่ดีให้ลูกได้หรือไม่ ในเมื่อเธอไม่ได้รู้เลยว่าความรักของแม่เป็นยังไง

ถ้ามีลูกแล้วต้องเสียชีวิตขณะที่อีกฝ่ายยังเล็กเหมือนในนิยาย ลูกของเธอจะน่าสงสารแค่ไหน ที่เธอตามอ่านนิยายเรื่องนั้นเพราะอยากเป็นกำลังใจให้เด็กน้อยได้มีชีวิตที่พบความสุขบ้าง น่าเสียดายที่ยังไม่รู้ตอนจบของเรื่องเลย

ดวงตาคู่สวยปิดลงเมื่อรอบด้านเริ่มพร่ามัวและความมืดได้คืบคลานเข้ามา สติสัมปะชัญญะที่มีเลือนหายไปจนหมดสิ้นทิ้งไว้เพียงความเงียบสงบจนไม่ได้ยินสิ่งใดเลยแม้แต่เสียงลมหายใจ ไม่ต้องมีใครบอกปลายฝันก็สามารถรับรู้ได้ว่าเธอคงตายไปแล้ว วินาทีที่เครื่องบินพุ่งดิ่งลงพื้นทุกคนน่าจะเสียชีวิตกันหมด

“ลืมตาขึ้นเถิด” เสียงหวานอ่อนโยนดึงสติของประธานสาวให้กลับมา ปลายฝันกระพริบตาสองสามครั้งก่อนพบว่าตรงหน้าคือผู้หญิงแสนสวยคนหนึ่งที่ใส่ชุดแปลกๆ เหมือนหลุดมาจากหนังจีนย้อนยุค

“คุณเป็นใครคะ” คิ้วได้รูปขมวดเข้าหากันด้วยความสงสัย รอบด้านยังคงมืดสนิท มีเพียงบริเวณนี้เท่านั้นที่ส่องสว่างขึ้นมาบางเบา

“ข้ามีนามว่าถังหย่าจือ ท่านพอจะรู้สึกคุ้นเคยบ้างรึไม่เล่า” ริมฝีปากอิ่มแย้มยิ้มออกมาอย่างมีไมตรี

“ถังหย่าจือ….ถังหย่าจือ….ตัวละครพระสนมเจาอี๋….” ดวงตาหงส์เบิกกว้างอย่างไม่เชื่อหู แม้จะเป็นชื่อที่เห็นไม่กี่บรรทัดแต่เธอจำได้ดีเพราะรู้สึกสงสารในโชคชะตาของผู้หญิงคนนั้น

“เวลาไม่คอยท่าแล้ว ข้ามิอาจฝืนชะตาฟ้าด้วยตนเองไหว มีเพียงต้องพึ่งพาใครสักคน ในช่วงขณะที่ข้ายินยอมเสียสละวิญญาณนี้มอบให้แด่สวรรค์ เสียงของท่านก็ดังก้องขึ้นมา ท่านที่มีปรารถนาดีมอบให้กับลูกของข้า ได้โปรด…ช่วยใช้ชีวิตต่อในร่างของข้าเพื่อปกป้องเด็กคนนั้นด้วย ฮึก ข้าเป็นมารดาที่แย่นัก มิอาจปกป้องตนเองและลูกได้ ฮือ ได้โปรดเถิด บุญคุณชาตินี้ไม่สามารถทดแทน แต่ชาติหน้าต่อให้ต้องยอมเป็นทาสรับใช้ของท่านไปชั่วชีวิตข้าก็ยินดี” ร่างระหงคุกเข่าลงกับพื้นพร้อมโขกศีรษะลงทำเอาปลายฝันงุนงงแทบตามไม่ทัน

“สรุปคือ….คุณอยากให้ฉันไปสิงร่างแล้วใช้ชีวิตต่อไปเพื่อปกป้อง ‘องค์หญิงที่ถูกลืม’ อีกทั้งตอนนี้คุณยังขายวิญญาณตัวเองให้สวรรค์อะไรนั่นอีกเนี่ยนะ!” หญิงสาวจับใจความได้ครบถ้วนด้วยนิสัยรับมือกับปัญหาอย่างกระทันหันที่ฝึกฝนมาตลอดหลายปี แม้สิ่งที่เผชิญตรงหน้าจะเป็นเรื่องเหนือธรรมชาติจนยากจะทำใจเชื่อก็ตาม

“เจ้าค่ะ ได้โปรดเถิดนะเจ้าคะ” ถังหย่าจือยอมทุกอย่างเพื่อให้อีกฝ่ายรับคำขอร้องนี้ นี่เป็นทางเลือกสุดท้ายที่สามารถทำได้แล้ว หลังจากในวันหนึ่งนางได้รับคำพยากรณ์สวรรค์ ภาพบุตรสาวที่ต้องใช้ชีวิตราวกับตกนรกทั้งเป็นมันทำให้ตนไม่มีทางเลือก เพราะไม่ว่าจะตั้งหลักสู้เช่นไรก็มิอาจหลุดพ้นความตายไปได้ หลายสิบเส้นทางในนิมิตมีเพียงความตายของนางและชีวิตอันแสนยากลำบากของลูกสาวเท่านั้น

“เด็กน้อยเกิดขึ้นมาหรือยัง” ประธานสาวเริ่มวิเคราะห์สถานการณ์แต่ยังไม่ยอมรับปากโดยง่าย

“ยังเจ้าค่ะ” พระสนมเจาอี๋ตอบไปตามตรง

“คุณ….เข้าหอกับฮ่องเต้อะไรนั่นหรือยัง” แม้จะไม่อยากถามแต่นี่ก็เป็นจุดสำคัญที่เธอต้องรู้

“….เจ้าค่ะ” ใบหน้านวลแดงก่ำเมื่อฟังคำถามน่าอายทำเอาปลายฝันหน้าแดงตามไปด้วย

“ไม่มีทางเลือกอื่นแล้วใช่หรือไม่” เมื่อตั้งสติได้คำถามสุดท้ายจึงถูกเอ่ยออกไป สตรีในชุดกรุยกรายเงยหน้าขึ้นมองอีกฝ่าย ดวงตาเศร้าหมองเริ่มเปียกปอนไปด้วยน้ำตา

“ไม่มีทางเลือกใดแล้วเจ้าค่ะ” ความเจ็บปวดฉายชัดทุกถ้อยคำที่พระสนมกล่าว คนเป็นแม่มีหรือจะไม่อยากปกป้องลูกด้วยตนเอง หากไม่สิ้นไร้ไม้ตอกคงมิยอมมอบบุตรสาวที่เป็นดั่งสมบัติล้ำค่าไว้ในมือผู้อื่น

“ได้ ฉันจะช่วยคุณ” ไม่ใช่เพราะเธอมีจิตกุศลอะไรมากมาย แต่ความรักของคนเป็นแม่ที่ยอมทำทุกอย่างแม้แต่ขายวิญญาณตนเองมันทำให้ปลายฝันรู้สึกอยากยื่นมือเข้าช่วยเหลือ

“ขอบคุณเจ้าค่ะ ขอบคุณท่านมากจริงๆ”

ทันทีที่ใบหน้าเปื้อนน้ำตานั้นเต็มไปด้วยรอยยิ้ม แสงสว่างก็กระจ่างจ้าแสบตาจนต้องยกมือปิดหน้าหนี ผ่านไปไม่นานสัมผัสทุกอย่างรอบกายก็แจ่มชัดมากขึ้น

“พระสนมเพคะ ทรงเป็นเช่นไรบ้าง”

เสียงทักทายทำให้ปลายฝันลดมือลงจนพบว่าตนกำลังนอนอยู่บนเตียงแข็งกว่าปกติ เมื่อกวาดสายตาจึงพบว่าภายในห้องนี้ตกแต่งไม่เหมือนสถานที่ที่ตนเคยอยู่ ซึ่งคงไม่ต้องเดาก็บอกได้ว่า….เธอกำลังรับบทเป็นมารดาของนางเอกในนิยายเรื่องนี้!

...............................................................................................