เช้าตรู่ของวันใหม่ ลีอาห์ออกมาสูดอากาศยามเช้า บรรยากาศในเซฟเฮาส์ของจาร์โรมช่างสดชื่น ไม่ได้อุดอู้อย่างที่คิด ลีอาห์ยืนลูบท้องตัวเองไปมา พลางก้มหน้าก้มตายิ้มให้กับลูกในท้อง
"วันนี้อากาศดีจังเลยนะลูกแม่ ถ้าหนูออกมาเห็นหนูคงชอบมากๆ เลยละลูก"
เธอพึมพำอยู่คนเดียว พลางเดินชมสวนไป เสียงฝีเท้าคนคนหนึ่งค่อยๆ เดินเข้ามาจากข้างหลัง ลีอาห์เหลือบสายตาไปมอง เป็น จาร์โรมที่กำลังเดินยิ้มร่าเข้ามาหาเธอแต่เช้าตรู่ สายตาของจาร์โรมกวาดมองไปทั่วบ้าน
"มองหาโซเฟียอยู่สินะ"
ลีอาห์ยิ้มบางๆ ให้จาร์โรม เธอกระตุกยิ้มมุมปากให้เขา จนเขาทำท่าทางเขินอายทำตัวไม่ถูก
"คิดถึงฉันหรือยะ ตาทึ่ม!!”
เสียงกวนๆ ดังออกมาจากด้านหลัง โซเฟียเดินกอดอกมาหยุดยืนอยู่ด้านหลังของจาร์โรม
"ยายบ้า ผมไม่ได้คิดถึง....แต่ผมมีเรื่องต้องคุยกับคุณ!!!”
จาร์โรมหันหลังขวับ จนปลายจมูกของเขาแทบชนกับโซเฟีย เธอรีบก้าวขาออกถอยหลังไปหนึ่งก้าว เว้นร
