เช้าวันใหม่ ลีอาห์ตื่นขึ้นมาด้วยความงัวเงีย หลังจากได้น้ำเกลือ เธอรู้สึกดีขึ้นไม่น้อย มือเรียวไม่ลืมที่จะลูบท้องตัวเองไปมา
"ตื่นได้แล้วนะลูก เช้าแล้ว"
ลีอาห์พึมพำอยู่กับตัวเองคนเดียว ยิ้มหวาน ดวงตาที่แสนอ่อนโยนก้มไปมองยังหน้าท้องที่แบนราบของตัวเอง
"อ้าว...ตื่นแล้วหรือครับ"
จาร์โรมเดินถือผลไม้เปรี้ยวๆ มาให้ลีอาห์เต็มไม้เต็มมือ เขาเข้ามาหาเธอแต่เช้าตรู่ พลางส่งยิ้มหวานมาให้เธอ สายตาเขากวาดมองไปทั่วห้อง
"มองหาโซเฟียหรือคะ"
ลีอาห์กระตุกยิ้มมุมปากให้จาร์โรม
"ใช่ครับ...ยายบ้านั่นทำไมไม่อยู่เฝ้าคุณ"
"ฉันเข้าห้องน้ำอยู่ ใจคอจะไม่ให้ไปอึ ไปฉี่เลยรึไง!!”
โซเฟียส่งเสียงตะโกนออกมาก่อนตัวเสียด้วยซ้ำ เธอเดินออกมาด้วยสภาพที่ดูไม่ได้ เมื่อคืนเธอแทบนอนไม่ได้ทั้งคืน เพราะมัวแต่คิดถึงเรื่องของลีอาห์อยู่
"ไม่ได้นอนรึไง ดูหน้าสิยังกับศพเดินได้ ฮ่าๆ”
จาร์โรมหัวเราะร่าที่เห็นสภาพของโซเฟียตอนนี้ ที่ตาด
