ระหว่างที่สามแม่ลูกกำลังพูดคุยกันอยู่ พระสนมจางม่านอวี้ได้เสด็จมาหาเจ้าของตำหนักฝูหลงฮาวตามปกติ และแม้ว่าพระสนมมู่เซียนจะอยู่กับแขกคนพิเศษ ทว่านางก็อนุญาตให้จางม่านอวี้เข้าพบ
“นั่งสิม่านอวี้” พระสนมจางม่านอวี้ทำความเคารพพระสนมมู่เซียนที่มีตำแหน่งสูงกว่า ก่อนจะหันมาเคารพมารดาและพี่ชายของเจ้าของตำหนัก แล้วจึงทรุดนั่งลงบนเก้าอี้
“เมื่อวานนี้หม่อมฉันให้เพื่อนนำยาชุดไปให้พี่สาวที่เมืองหลานหยู ขากลับท่านพ่อฝากของกำนัลเล็กน้อยมาให้หมอหลวงฮุนแทนน้ำใจที่จัดยาให้ และได้มอบผ้าแพรมาให้หม่อมฉันด้วย แต่หม่อมฉันคิดว่า มันน่าจะเหมาะกับพระสนมมากกว่า หม่อมฉันจึงนำมาถวายพระสนมเพคะ”
หลินหลินส่งผ้าแพรสองพับให้พระสนมจางม่านอวี้ที่นำมันวางบนโต๊ะ ให้พระสนมมู่เซียนชื่นชมความงามของเนื้อผ้า
“ขอบใจเจ้ามานัก ผ้าแพรสวยมากจริงๆ” พระสนมมู่เซียนเอ่ย ขณะใช้มือสัมผัสผ้าแพรนุ่มลื่นมือ
“แม้ว่าผ้าแพรจะดูเนื้อบาง แ
