ม่านนีเดินมาตามทางอย่างใจเย็นพลางสอดส่ายสายตาของตนมองไปเรื่อยๆ ตามพุ่มไม้ ตามต้นไม้ ตามมุมสูงของกำแพง หวังเพียงว่าจะเจอกับสัตว์มีพิษสักตัวหรือสองตัวหรือมากกว่านั้น
แต่ภายในพระราชวังหยางเป่ยแห่งนี้กลับไม่มีสัตว์พิษใดๆ ปรากฏแก่สายตาของนางเลยแม้แต่ตัวเดียว ทุกมุมของพระราชวังแห่งนี้ช่างสะอาดหมดจดเกลี้ยงเกลาไร้สัตว์มีพิษใดๆ มาก่อกวน ซึ่งความสะอาดหมดจดอย่างนั้นแน่นอนว่าย่อมเกิดมาจากนางกำนัลชั้นต่ำอย่างพวกนางที่มักจะได้รับมอบหมายให้มาทำความสะอาดกันอย่างเอาเป็นเอาตาย
อา...นางลืมไปได้อย่างไร
ทั้งนี้ต้นไม้ใบหญ้าก็ยังได้รับการตกแต่งอย่างดีในแบบที่ตั้งใจให้ร่มรื่นผิดธรรมชาติและยังมีบุคคลคอยดูแลเก็บกวาดใบไม้ใบหญ้าให้หมดไปอยู่ตลอดเวลา
แม้แต่หนูตัวน้อยๆ สักตัวก็หาได้มีไม่
จะมีก็เพียงแมวน้อยน่าเอ็นดู หรือไม่ก็กระต่ายขนดกเงางามที่บรรดาองค์หญิงเลี้ยงเอาไว้แล้วปล่อยให้วิ่งเล่นมีนางกำนัลผู้น่าสงสารคอยว
