เงื่อนไขรักจอมมาร

บทนำ

บทนำ

            “เชิญคนต่อไปครับ” เสียงเรียกนั้นทำให้คนรอใจสั่นทุกครั้งที่ได้ยินแต่กระนั้น ‘หญิงสาว’ ก็ยังปักหลักอยู่ที่เดิมไม่ยอมขยับกายไปไหน

            แม้จะรู้ว่าโอกาสของตัวเองมันช่างน้อยนิดเหลือเกินเมื่อเทียบกับคนก่อนหน้า แต่เธอหันหลังกลับไม่ได้แล้ว อย่างน้อยก็ขอลองดูก่อน และไม่ว่าผลจะออกมาแบบไหนเธอก็พร้อมยอมรับมันแต่โดยดี

            “คนสุดท้ายครับ! คุณปาจรีย์ เนตรจอมใจ”

 กระทั่งเมื่อนาทีเป็นนาทีตายมาถึง หญิงสาวผู้ซึ่งไม่มีอะไรโดดเด่นไปกว่าใคร ถึงค่อยๆ ขยับตัวลุกขึ้น แน่นอนว่าการขยับตัวของเธอนั้นเรียกเสียงหัวเราะจากคนอื่นๆ รอบกายได้แทบจะทุกครั้ง แต่นั่นกลับไม่ได้เรียกความสนใจไปจากเธอ

เพราะมีบางสิ่งที่น่าสนใจกว่า บางคนที่อยู่หลังประตูบานนั้น..

เขา…ผู้ซึ่งเป็นทางเลือกสุดท้ายของเธอ

            ความหนาวเหน็บ คือสิ่งแรกที่รู้สึกเมื่อพาตัวเองก้าวเข้ามาในห้องขนาดใหญ่ที่เฟอร์นิเจอร์ทุกชิ้นล้วนแล้วแต่ดูดีมีราคาแทบทั้งสิ้น สิ่งของเหล่านี้เป็นเครื่องยืนยันให้ได้รู้ว่าเจ้าของห้องนั้นคงร่ำรวยไม่น้อย ซึ่งต่างจากเธอที่เป็นชนชั้นรากหญ้า และตอนนี้ก็กำลังเจอเข้ากับปัญหาใหญ่ที่แก้ไม่ตก สุดท้ายก็ต้องยอมแลกลดศักดิ์ศรีพาตัวเองมาถึงที่นี่

            “คนสุดท้ายแล้วครับนาย” ผู้ชายที่เป็นคนเดินนำเธอเข้ามาในห้องเอ่ยขึ้นเพียงสั้นๆ ก่อนที่เขาจะหมุนตัวและเดินจากไปในทันทีที่พูดจบ ทิ้งให้เธอกับ ผู้เป็น ‘เจ้านาย’ ของเขาได้อยู่กันตามลำพัง

            ดนัยภัทรจ้องมองคนตรงหน้าอยู่ครู่ก่อนจะก้มอ่านประวัติคร่าวๆ ของหล่อนที่ได้รับมาจากคนสนิทอีกทีอย่างชั่งใจ ในขณะที่อีกฝ่ายก็ลอบมองเขาอยู่เช่นกัน ซึ่งเมื่อได้มาเห็นหน้าเขาชัดๆ ปาจรีย์ถึงได้เข้าใจแล้วว่าเพราะอะไรถึงได้มีหญิงสาวมากมายอยากจะได้งานนี้กันนัก ส่วนหนึ่งคงเพราะเงินที่เป็นปัจจัยหลักของการดำรงอยู่ และอีกเหตุผลก็อยู่ตรงหน้าเธอนี้แล้ว

            ผู้ชายตรงหน้าคนนี้สมบูรณ์แบบในทุกด้าน ไม่ว่าจะเป็นหน้าตา หรือแม้ร่างกายกำยำสูงใหญ่ที่หลบซ่อนอยู่ภายใต้เสื้อสูทราคาแพงนั้นล้วนไร้ที่ติ นั่นทำให้เธออดคิดไม่ได้เลยว่าตัวเองคงไม่ได้รับเลือก เพราะถ้าเทียบกับคนอื่นๆ ข้างนอกพวกนั้นแล้ว

เธอก็แทบไม่มีอะไร  ที่จะเอาไปสู้ผู้หญิงพวกนั้นได้เลยสักอย่าง

            ในขณะที่หญิงสาวกำลังจมดิ่งอยู่กับความคิดของตัวเองอยู่นั้น เธอไม่รู้ตัวเลย ว่าท่าทีของตนนั้นกำลังถูกจับจ้องอยู่ด้วยสายตาคู่ดุดัน

            นักธุรกิจหนุ่มผู้ซึ่งผ่านร้อนผ่านหนาวมาพอตัวไม่ยอมพลาดโอกาสที่จะลอบมองคนตรงหน้าด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความพึงพอใจ ยิ่งเมื่อได้เห็นใกล้ๆ ก็ยิ่งรู้สึกว่าหล่อนนี่แหละคือคนที่เขาต้องการไม่ใช่ใครที่ไหนก็ได้ แต่ต้องเป็นผู้หญิงตรงหน้าของเขาคนนี้คนเดียวเท่านั้น!

            คนที่ทำให้เขารู้สึก ‘ถูกใจ’ ตั้งแต่แรกเห็น

            ผู้หญิงธรรมดาที่ไม่มีอะไรโดดเด่นเลยสักนิดนอกจากดวงตาคู่สวยที่สะกดใจเขาได้ในทันทีที่เผลอหันไปสบมันเข้า หลังจากนั้นเขาก็ไม่สามารถละสายตาไปจากวงหน้าอ่อนหวานของหล่อนไปได้เลยจวบจนกระทั่งตอนนี้ ตอนที่หล่อนกำลังยืนเสนอตัวให้กลายเป็นผู้ถูกเลือกด้วยท่าทีประหม่า ต่างจากผู้หญิงคนอื่นที่แทบจะปีนขึ้นมาร่วมรักกับเขาเมื่อสบโอกาส     เพราะอย่างนั้นเขาถึงได้รู้สึกว่าควรเป็นเธอ

            “คุณอายุเท่าไหร่” คำถามที่ดังขึ้นเรียกแรงสะดุ้งน้อยๆ แก่คนตัวเล็กในทันที เธอสูดลมหายใจเข้าลึกๆ     ให้กำลังใจตัวเองก่อนตอบ

            “ยี่สิบสี่ค่ะ”

            “ผมถามได้ไหมว่าต้องการเงินมากมายขนาดนั้นไปทำอะไร รู้รึเปล่าว่าจำนวนเงินที่คุณเรียกร้องมันมากกว่าค่าตัวผู้หญิงทุกคนข้างนอกนั่นรวมกันเสียอีก!” นั่นเธอก็รู้ แต่จะให้ทำอย่างไรในเมื่อตอนนี้เธอต้องการเงิน    และก็ดูเหมือนว่าเขาจะเป็นทางออกเดียวที่เธอมีอยู่

            “ฉันต้องการเงินไปใช้หนี้ให้ครอบครัวค่ะ” ความจริงถูกเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาจนดูคล้ายเสียงกระซิบ แม้จะรู้ว่ามันคงไม่ได้ช่วยทำให้เขานึกสงสารอะไร       ในเมื่อเขาถามมาหน้าที่ของเธอก็คือตอบ

            ที่เหลือก็สุดแล้วแต่เขาว่าจะเลือกเธอหรือไม่

หากไม่ใช่เพราะณพสิทธิ์พี่ชายต่างบิดาที่นำโฉนดที่ดินและบ้านไปจำนองเพื่อนำเงินไปเล่นการพนัน เธอก็คงไม่ต้องมายืนอยู่ตรงนี้ หากไม่เพราะเห็นแก่แม่ เธอคงเลือกที่จะพาท่านหนีไปอยู่ที่อื่น แต่เพราะแม่รักผู้ชายเห็นแก่ตัวคนนั้นมาก ท่านจึงไม่อาจทิ้งลูกสุดที่รักเพื่อเอาตัวรอด

          ‘นะป่าน ถือเสียว่าแม่ขอร้อง จะให้แม่กราบป่านก็ได้ ช่วยพี่เขาอีกสักครั้ง’ คำขอร้องที่มาพร้อมน้ำตาของท่านยังคงชัดเจนในความทรงจำครั้งล่าสุด มันทำให้เธอไม่อาจเมินเฉยได้แม้ใจอยากจะทำแทบขาดใจ

            นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่พี่ชายของเธอสร้างหนี้

            และนี่ก็ไม่ใช่ครั้งแรก ที่เธอต้องเป็นคนแบกรับหนี้ที่เขาก่ออย่างคนไม่มีทางเลือก

            “ผมจะได้อะไรถ้าเลือกคุณ แทนที่จะเป็นสาวๆ ที่มากประสบการณ์ข้างนอกพวกนั้น…” คนตรงหน้ายังคงไม่หมดสิ้นคำถาม และคำถามนี้ของเขาทำให้เธอแน่นิ่งไปนาน เพราะนึกไม่ออกจริงๆ ว่าเธอจะเอาอะไรไปสู้ผู้หญิงข้างนอกพวกนั้น คนที่ทั้งสวยกว่า เอาใจเก่งกว่าไม่ว่าจะมองด้านไหน  ความจริงเธอแพ้ตั้งแต่ก้าวเข้ามาสมัครแล้ว

            “ฉะ…ฉันจะทำทุกอย่างค่ะ ทุกอย่างที่คุณต้องการ” คำตอบที่ได้รับส่งผลให้ริมฝีปากหนากระตุกยิ้มอย่างคนเหนือกว่า ยอมรับว่าเขารู้สึกพอใจไม่น้อยกับคำตอบนี้ของหล่อน เพราะมันดันตรงกับสิ่งที่เขากำลังต้องการอยู่พอดีและก็เชื่อว่าหล่อนจะให้มันได้มากพอทีเดียว

            “แก้ผ้าสิ”

 คำสั่งที่จู่ๆ  ก็ดังขึ้นทำให้ปาจรีย์ตกใจจนเผลอถอยหนี ด้วยไม่คิดว่าคนที่มีท่าทีสุขุมจะกล้าพูดอะไรตรงๆ แบบนี้ออกมาได้อย่างหน้าตาเฉย     เขาทำราวกับว่าเรื่องที่พูดเป็นเรื่องปกติที่ใครๆ ก็พูดกัน

            “คะ!”

            “คุณเพิ่งบอก…ว่าจะทำทุกอย่างที่ผมต้องการ   หรือผมฟังผิด” สายตาที่บอกให้รู้ว่าเขาไม่ได้พูดเล่นทำให้หญิงสาวเกิดอาการประหม่า แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็ฉลาดพอที่จะไม่ทำอะไร จนกว่าจะได้สิ่งที่ต้องการ

            “นะ…นั่นมัน หมายถึงหลังจากที่คุณตกลงเลือกฉันค่ะ ฉันจะทำทุกอย่างหลังจากนั้น” นับว่าหล่อนฉลาดไม่น้อยที่ไม่ยอมเสียเปรียบตราบใดที่ยังไม่ได้ในสิ่งที่ตัวเองต้องการ ถึงอย่างนั้นก็ยังไม่มากพออยู่ดี

            และเขาชอบท่าทีของการเป็นนักสู้ตัวน้อยๆ นั่นจนนึกอยากจะคว้าตัวหล่อนเข้ามาจูบ    ให้สมกับความต้องการที่กำลังเกิดขึ้นตอนนี้

            “แล้วผมจะมั่นใจได้ยังว่าทั้งหมดนี้มันจะคุ้มค่า” เขาเป็นนักลงทุนไม่ใช่พ่อพระ  เพราะอะไรก็ตามที่เขาทำย่อมต้องมีผลที่น่าพอใจ

            ซึ่งมันก็เป็นหน้าที่ของหล่อนแล้วในตอนนี้ ว่าจะเอาอะไรมาซื้อใจคนอย่างเขา

            “ฉันคงตอบคุณไม่ได้ตอนนี้ แต่ฉันจะทำให้ดีที่สุดค่ะ จะไม่ให้คุณผิดหวังเลย ขอแค่คุณเลือกฉัน” เธอไม่มีทางใดให้เลือกอีกแล้วนอกจากทางนี้ แม้จะรู้ว่ามันจะกลายเป็นตราบาปไปทั้งชีวิตก็ไม่เป็นไร เพื่อแม่เธอทำได้ทุกอย่างแม้มันจะทำให้เธอไร้ซึ่งศักดิ์ศรีของความเป็นคนก็ตาม

            “ตกลง ผมเลือกคุณ!” คำตอบนั้นทำให้หญิงสาวยิ้มได้ในที่สุด เธอไม่รู้หรอกว่าอะไรทำให้เขาตัดสินใจเลือกเธอแทนที่จะเป็นผู้หญิงข้างนอกพวกนั้น  แต่ในเมื่อเขาให้โอกาส   เธอก็จะไม่ทำให้เขาผิดหวัง

            “ขอบคุณนะคะ ขอบคุณจริงๆ ค่ะ” นักธุรกิจหนุ่มไม่ได้ตอบอะไรนอกจากยิ้มรับ บางทีหลังจากนี้หล่อนอาจอยากถอนคำขอบคุณนี้คืนไป เพราะเขาเป็นนักธุรกิจ อะไรก็ตามที่ทำให้เขายอมเสียเงินไปกับมันเป็นจำนวนมากๆ    มันก็ต้องแลกมาซึ่งความคุ้มค่าด้วยเช่นกัน!