“ชุดที่ใส่งานหมั้น ช่วยเลือกหน่อย” คำบอกกล่าวนั้นสร้างความเจ็บช้ำแก่คนฟังจนปวดใจ เธอได้แต่ก้มมองภาพชุดสูทสีดำหลายชุดที่เขาขอให้ช่วยเลือก นานหลายนาทีทีเดียวที่จมอยู่กับมันก่อนจะเอ่ยขึ้น
“ป่านเลือกไม่ถูกหรอกค่ะ ชุดมันก็เหมือนๆ กันหมด” เขาควรให้คู่หมั้นของเขาช่วยเลือกให้จะดีกว่า คุณเขมมิกาน่าจะเลือกได้ดีกว่าเธอ
พ่อของลูกไม่ได้ว่าอะไรนอกจากไล่ให้เธอมานอนส่วนเขาก็เข้าไปอาบน้ำก่อนจะกลับมาล้มลงนอนข้างๆ กันบนเตียงเหมือนประจำทุกคืน
“ผมขอโทษที่หมู่นี้ทิ้งให้คุณต้องทานข้าวคนเดียวบ่อยๆ” เสียงเข้มเอ่ยขึ้นหลังจากตัดสินใจรวบเอาคนตัวหอมเข้ามากอด ใช่ว่าจะไม่รู้ว่าสิ่งที่เขากำลังทำอยู่มันส่งผลร้ายกับเธอ แต่เพราะรู้เขาถึงต้องทำเพราะไม่อยากให้ปาจรีย์รู้สึกอะไรกับเขาไปมากกว่านี้ มันไม่ควรเกิดขึ้นเพราะสุดท้ายแล้ว คนที่เขาต้องใช้ชีวิตคู่ด้วยอย่างไรก็เป็นเธอไม่ได้อยู่ดี
